Kuran Okumanın Önemi Rabbimizin insanları karanlıklardan aydınlığa çıkarmak için indirdiği yüce Kur’an’ın nüzulünün üzerinden bin dört yüz sene geçmesine rağmen o, hala indirildiği günkü tazeliğini korumakta, müminlerin dillerinde şifa kaynağı olarak sürekli tekrar edilmektedir. Zira o, Rabbimizin biricik öğüdü (Sad, 87.); en doğru olana ileten (isra, 9.), insanlığın maddi-manevi tüm dertlerine deva, gönüllere şifa; inananlara rahmet ve rehberdir. (Yunus, 57.) insanlığın maddi-manevi bütün problemlerine şifa olan Kur’an’ın bir adı da “zikir”dir. (Hicr, 9.) Bu yönüyle o, okundukça hem kendisiyle öğüt alınan bir bereket kaynağı (Enbiya, 50.); hem de kalplerin huzur bulduğu yüce bir arınma vasıtasıdır. Çünkü kalpler ancak onunla huzura erer. (Rad, 28.) Yüce Rabbimiz, Kur’an’ın insanlığın “şeref” ve “şanı” (Enbiya, 10.); gelişiyle herkesin sevinmesi gereken bir lütuf olduğunu belirterek, onun kainattaki her şeyden daha hayırlı olduğunu vurgulamıştır. (Yunus, 57, 58.) Bu ayetler Kur’an’ın insanoğlu için ne kadar önemli bir rehber ve arınma vasıtası olduğunu gösterdiği kadar; insanlık için bu kutsal kitaba karşı “sorumluluk bilinci” oluşturmayı da hedeflemektedir. Nitekim yüce Rabbimiz, tüm insanlığın Kur’an’a karşı sorumlu olduğunu, hepimizin ondan hesaba çekile-ceğini belirtmiştir. (Zuhruf, 44.) Bütün bu ayetler yüce kelama karşı vazifelerimizi bir daha gözden geçirmemiz için bir fırsat olarak algılanmalıdır. İnsanlığın sosyal ve ahlaki problemlerine şifa olan Kur’an’ın ilk emrinin “oku” olması (Alak, 1.), bu emrin pek çok ayette Kur’an’ın okunmasına hasredilmesi (Ankebut, 45.), Kur’an’a karşı ilk sorumluluğumuzun “okuma” ile başladığını göstermektedir. Nitekim Kur’an okumak Peygamberimiz (s.a.s.)’in hadislerinde çokça teşvik edilmiş, “Kur’an okuyunuz. Çünkü Kur’an, kıyamet gününde kendisini okuyanlara şefaatçi olarak gelecektir.” (Müslim, “Müsafirîn”, 252.) müjdesiyle bu teşvik uhrevi bir boyut kazanmıştır. Müslümanların tarih boyunca Hz. Peygamber (s.a.s.)’in sünnetine uyarak Kur’an’ı sürekli hatmetmeleri ve milyonlarca evladına ezberleterek nesilden nesile aktarmaları, cihanda eşi benzeri olmayan bir örnek, bir övünç kaynağıdır. Ancak unutulmamalıdır ki, Kur’an okumaktan maksat öğüt almaktır. Kur’an’ın, tüm insanlığa okumak (Kehf, 27.), ayetleri üzerinde düşünmek (Sad, 29.) ve öğütlerine sımsıkı tutunmak (Al-i imran, 103.) gibi vazifeler yüklemesi, okumanın ve hatmin bütün bu amaçları gerçekleştirmek için yapıldığını göstermektedir. işte hatim bütün bu kutsi amaçları gerçekleştirmek için yapılan yolculuğun adıdır. islam dini, okumayı, irfana ve erdeme ulaşmak için bir araç olarak görür. Buna göre okumak düşünmeye, düşünmek de derin saygı ile birlikte öğütlere sımsıkı sarılmaya götürmelidir.
