Kur’an Okumanın Adabı Resul-i Ekrem Efendimiz şöyle buyurmuşlardır: “Ümmetimin ibadetlerinin en üstünü, Kur’an okumaktır.” Ancak Kur’an Kerim’i bir hocanın, alimin, üstadın huzurunda okur gibi okumalıdır. Kur’an okumanın zahir (dıştan görünen) edepleri üçtür: 1. Abdestli olarak, kıbleye karşı, hoca önünde durur gibi diz çöküp hürmet ve tazimle oturmak. Harflerini, kelimelerini ve ayetlerini tane tane okumak. 2. Hükümlerine dikkatle nazar etmek. 3. Ayda bir, yahut üç günde bir hatmetmek. Namazda ayaktayken Kur’an okuyana, her harfine yüz sevap, otururken okuyana helli sevap yazılır. Namazın dışında okuyana on hasenat yazılır. Kur’an okumanın batıni/manevi adabı şunlardır: Kur’an okurken, Hak Sübhanehu ve Teala’nın ve Kur’an-I Kerim’in azametini tasavvur ederek okumalıdır. Eğer kalbini Kuran’ın muhatabı haline getirip aradan şehvet ve günahların perdesini kaldırıp atarsan kalbin Kuran’ın nuruyla pürnur olur. Dışında ibadet ve taat gülleri açar, içinde marifet meyvaları yetişir. Böyle olunca da dünyada ve ahirette de Kuran’ın saadetiyle mutlu ve bahtiyar olursun. Cafer b. Muhammed (Cafer-i Sadık) [radıyallahu anh] şöyle buyurmuştur: Kur’an şu dört itibar üzerinedir: ibadet, işaret, letaif/letafet ve hakikatlerdir. İbadet avam halk içindir. İşaret, havas/seçkinler içindir. Letaif, evliya/Allah dostları içindir. Hakikatler ise peygamberler (ala nebiyyina ve aleyhimüselam) içindir. Bazıları bunu şu şekilde de açıklamaktadır: ibadet kulluk için, işaret akıl için, letaif müşahede/kalp gözüyle görmek için, hakikatler ise muayene/ Hakk’ın çeşitli mertebelerindeki tecellilerini görmek içindir. Sonsuz hamd ve sena, bizi iman ve Kur’an ehli kılan Allah Teala’yadır. Sayısız salat ve selam, her türlü ihtiram peygamberlerin sonuncusu, takva ehlinin imamı olan Resulullah Efendimizin üzerine olsun.
