KÜBREVİYYE: Evliyanın büyüklerinden Necmeddîn-i Kübra hazretlerinin tasavvuftaki yolu. Yaptığı bütün münazaralarda galib geldiği için kübra (büyük) lakabıyla meşhur olmasından dolayı, bu yola Kübreviyye denmiştir. Ebû Necîb-i Sühreverdî hazretlerinden tasavvuf ilmini öğrenen Necmeddîn-i Kübra'nın kurduğu Kübreviyye yoluna pekçok kimse girdi. Mevlana Celaleddîn-i Rûmî'nin babası Sultan-ül-Ulema Behaeddîn Veled ile Ferîdüddîn-i Attar'ın hocaları Mecdüddîn Bağdad î, Baba Kemal Cündî, Semnan padişahının oğlu Rükneddîn Ahmed Alaüddevle, Kübreviyye yolunda ilerleyerek yükselmişlerdir. (Molla Cami) Necmeddîn-i Kübra hazretleri, tasavvufa dair yazmış olduğu "Usûl-i aşere" adlı kitabında Kübreviyye yolunun esaslarını şu şekilde açıklamıştır: Allahü tealaya kavuşmak arzûsunda bulunan ve bu yolda ilerlemek isteyenlerin yollarının temeli on esasa ba ğlıdır. Bunlar; tövbe (günahlara pişman olmak), zühd (dünyaya gönül bağlamamak), tevekkül (her işinde Allahü tealaya güvenmek), kanaat (yemek-içmek husûsunda elde bulunan ile yetinmek), uzlet (insanlardan uzak olmak), devamlı zikir (Allahü tealayı an mak), teveccüh (tamamen Allahü tealaya yönelmek), sabır, murakabe (nefsini kontrol etmek ve nefsin hîle ve tuzaklarına karşı uyanık bulunmak), rıza (nefsin arzularını terk ederek, Allahü tealanın hiçbir hükmüne îtiraz etmemek) dır. (Necmeddîn-i Kübra)
