KİSVE: Giyecek. Nafaka vermekle vazîfeli kimsenin bakmakla mükellef bulunduğu kimselere te'min etmekle yükümlü olduğu giyecek. Allahü teala ayet-i kerîmede mealen buyurdu ki: ...Onların (annelerin) adet olduğu şekli ile yiyeceği ve kisvesi; çocuk kendisinin olana (babaya) aittir. Kimse gücü yettiğinden fazlasıyla sorumlu tutulmaz. (Bekara sûresi: 233) Dînimizce nafaka; yiyecek, kisve ve oturacak yer demektir. Kitapların çoğunda, yalnız yiyecek manasına kullanılmak adet olmuştur. Fakir olan zevcin, zengin olan zevcesine, orta hallilere adet olan nafaka vermesi lazımdır. Fakir nafakası verip, aradak i farkı, zengin olunca öder. (İbn-i abidîn) Kisve, senede iki gömlek ve iki himar (baş örtüsü) ve iki milhafedir. Milhafe (ferace veya manto), kadının sokağa çıkarken giydiği bir şeydir. Bunların biri yazlık, biri kışlıktır. Şimdi kisveye, iç donu, cübbe (kalın manto), yatak, yorgan da ilave e tmek lazımdır. Kış mevsiminde, gömlek yünden, manto ve himar ipekten olur. Ayakkabı, mest sokağa çıkmak için olduklarından, nafakaya dahil edilmemiştir. Fakat zaman ve memleketin adetine göre dahil edilirler. Memleketin adetine göre, kadına lazım ola n gıda, elbise ve ev eşyasının hepsi nafakaya dahil olur. Zevcin bunları getirmesi lazımdır. (İbn-i Nüceym) Kisve-i Şerîfe: Resûlullah efendimizin medfûn bulundukları hücre-i seadet üstündeki kubbe üzerine serilen örtü. Hücre-i seadetin beş köşeli duvarları yapılırken üzerlerine bir de küçük kubbe yapılmıştı. Bu kubbeye, Kubbet-ün-nûr denir. Osmanlı padişahlarının gönderdikleri kisve-i şerîfe bu kubbe üzerine örtülürdü. Kubbet-ün-nûr üzerine gelen, mescid-i seadetin büyük yeşil kubbesine Kubbet-ül-hadra denir. (Eyyûb Sabri Paşa)
