Kişi sevdiği ile beraberdir

Kişi sevdiği ile beraberdir
Kişi dostunun (arkadaşının) dini üzerinedir
Hadis-i şerif
Yazar
Muhammed Zeki Ceylan



"Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve doğrularla beraber olun." Tevbe 119

Peygamberimiz: (a.s) “Kişi sevdiği ile beraberdir” buyurduğu gibi; Bu beraberlik, beraber olduğun şahsiyete göre şekilleniyor. Eğer beraber olduğun insan Allah’ın bir veli kulu ise Ashab-ı Kehf gibi faziletli insanlarla beraber bulunan ve onlara sadık kalan Kıtmiri (köpekleri) bedenen de cennete koyan o Rahmet tecellisi senin içinde ebedi bir hayatın müjdesi olur.

Peygamberimiz: (a.s) “Kişi dostunun (arkadaşının) dini üzerinedir” buyurmuştur.

Arkadaş cennete ve cehenneme acılan kapıdır. Kendimiz ve evlatlarımız için güzel arkadaşlar edinmeli; evden önce komşu, yoldan önce arkadaş gerekli. En güzel arkadaşlık , kişinin dini ve dünyası için fayda verendir.

Hz. Bilal (r.a) ümmeye bin halefin kölesi idi. Hz. Ebubekir (r.a) hz. Bilal (r.a) kölelıkten azat olması için ümmeye bin halef’e gelerek ne istediğini sordu ümmeye bin halef 100 dirhem istedi. Hz. Ebubekir r.a kabul edince caydı fiyatı 200 dirhem çıkardı.

Tamam der Hz. Ebubekır r.a hz. Bilal’ı özgürlüğüne kavuşturmuştur. İki dost beraber giderlerken; umeye bin halef arkalarından kahkaha atar;

- Ey Ebubekir 2 dirhem etmiyen bir adamı 200 dirheme satım.

Ebubekir r.a

- Sen 1000 dirhem isteseydin yine verecektim; der

Arkadaş vardır, çıkılmaz yokuşları, geçilmez uçurumları size hissettirmeden “yol” yapar. Arkadaş vardır; düz yolda ayağınızın tökezlemesine yol açmakla kalmaz, onu da sırtınızda taşımak zorunda kalırsınız..

Halife Me’mun şöyle demiştir:

Arkadaş 3 çeşittir;

1). Gıda gibidir. Zaruridir, ona her zaman ihtiyaç duyulur.

2). İlaç gibidir. Gerektiği vakit ihtiyaç duyulur.

3). İse hastalık gibidir. Kendisine asla ihtiyaç duyulmaz.

Asıl zenginlik arkadaşlıktır. Cebine bakma, arkadaşına bak. Önemli olan ağiret zenginliğidir. Ebedi hayatın başlangıcında su ve sabunla temizlenmez insan; onu temizliyen arkadaşıdır. Dünyada dost olduğu gibi bu dostluğun faydasını, değerini, önemini mahşerde de görecektir.

Allah (c.c) "O gün Allah’a karşı gelmekten sakınanlar dışında, dostlar birbirine düşman olurlar.’’ (Zuhruf 67)

Allah c.c" Artık bizim için ne bir şefaatçi var,’’ "Ne de candan, yakın bir dost." (Şuara 100-1)

Ağirette kimlerle haşr olunmak istiyorsan bu dünyada onlarla beraber yaşa. Seçtiğimiz arkadaşı Allah (c.c) ve Resulullah (a.s) istediği biri değilde, yalnızca cüzdanı, makamı, mevkisi, rütbesi, kariyri... gibi dünya menfatı için arkadaş seçiminde bulunursak. Bu Ayetin muhatabının bir gün biz olduğumuzu anlarız. Allah (c.c) “Keşke falancayı dost (arkadaş) edinmeseydim” (Furkan suresi: 28)

Enes (r.a) şöyle nakletmiştir: “Bir gün, Hz. Peygamber (a.s) ile birlikte otururken, mübarek gözlerinden yaş aktığını gördük. Bunu gören Hz. Ömer (ra):

— Ey Allah'ın Resulü! a.s Bir şeye mi kederlendin? Diye sordu.

Hz. Peygamber a.s şöyle cevap verdi:

— Mahşer gününde iki adam gözlerimin önünde belirdi. Bunlardan biri ötekisinin yakasına yapışıp onu Allahu Zülcelal’e şikayet etti ve şöyle dedi:

— Allah'ım benim hakkımı bu kardeşimden al.

Allah c.c ötekine:

— Kardeşinin hakkını ver, dedi.

Adam:

— Allah'ım! Bildiğin gibi, sevabım kalmadı. Ben ona ne vereyim? Dedi.

Allah c.c şikayetçi olana:

— Bak işte, kardeşinin sevabı kalmamıştır. Sana ne versin? Dedi.

Adam:

— Allah'ım sevabı kalmamışsa, benim günahlarımı alsın, dedi.

Hz. Peygamber (a.s) bunları anlattıktan sonra şunu söyledi:

— O gün öyle bir gündür ki, kişi kurtulmak için kardeşini feda etmekten çekinmez.” (Hâkim, İbn Ebi'd-Dünya)

Bu arkadaşlığın temeli çocukluktan başlar. Bir çocuk için, bir genç için arkadaş çok önemlidir. Hatta ailedende önemlidir. İnsan dünya hayatında en çok arkadaşından etkilenir. Bunu için çocuğun kiminle arkadaşlık ettiğine dikkat etmek gerekir. Atalarımız: “Körle yatan şaşı kalkar” diyerek arkadaşın önemini, değerini ifade etmişler.

Hz. Mevlana (k.s) "bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyliyeyim."

Hasan-ı Basri ve Ebu Kilabe şöyle demişlerdir: “Allah için sevdiğimiz kardeşlerimiz bize aile ve evlatlarımızdan daha sevimlidir; çünkü, ailemiz bize hep dünyayı hatırlatır, kardeşlerimiz ise ahireti hatırlatır.”

Sufilik en güzel arkadaşlıktır.çünkü sufilik, din kardeşleri ile topluca Allah ın c.c ipine sarılmak, Allah için sevmek, Allah için vermek, Allah için yardımlaşmak, Allah için hizmet etmek ve her türlü düşmana karşı birlikte olmaktır. Ta cennete girene kadar.

Hz. Resulullah (a.s);
Bu 3 haslet (özelik) kimde varsa imanın tadına varmiş olur:
1)Allah ve Resulunu her şeyden çok sevecek
2)Sevdiğini Allah c.c için sevmek
3)Allah ın sevmediğinden nefret etmek.

Hz. Mevlana’nın k.s bir gün sohbet meclisinde
-"Müminler ölmezler" dedi, "Belki bir evden diğerine taşınırlar."
Şeyh Taceddin-i Erdebili,
-O halde, Allah c.c ‘'her nefis ölümü tadıcıdır" (Ankebut 57) buyurmakta

Hz. Mevlana k.s
-"Evet, fakat nihayet her nefis diyor, her kalp demiyor. Sen ya kalp ol veya bir müminin kalbinde yer et ki,müminin kalbi gibi ölmeyesin. Sen nefsinin hevasına uyup gidersen o ayet senin hakkında söylenmiş olur." buyurdu.

Arkadaş o kimsedir ki; Allah c.c için gidiyoruz denildiğinde nereye demiyendir.
yazar.
muhammedzekiceylan@hotmail.com