Kıl Keçisi hakkında bilgiler Türkiye’ de büyük ölçüde kıl keçisi yetiştiriciliği yapılmaktadır. Ancak, ormanlara verdikleri zarar nedeni ile yerini maltız ve saanen keçisine bırakmak üzeredir. Eskiden kıl keçisi yetiştiriciliği yapılan yerlerde şimdilerde daha çok meraya ve bağlı sisteme uygun saanen keçisi ve maltız keçisi yetiştirilmeye başlanmıştır. Buna bağlı olarakta keçi yetiştiriciliği azalmış ve her geçen gün Ülkemizdeki kıl keçisi varlığı tükenmek üzeredir. 1980 lerde 15.000.000 olan keçi varlığı günümüzde 4.500.000 adet olarak hesaplanmaktadır. Kıl keçisi sarp yamaçlara rahat tırmanabilir. Patika ve uçurum kenarında dolaşmaktan çekinmezler. Bundan dolayı zor geçitlere keçi yolu denir. Taze filiz ve yaprakları severler. Ormanlarda taze filiz ve ağaçların kabuklarını yerler. Bundan dolayı Ülkemiz orman köylerinde kısmende olsa yasaklanmıştır. Keçinin bir başka özelliğide temiz yerden beslenir, temiz sudan içer ve pınarın tam kaynağından su içmeye özen gösterir. Asla hafif bulanık ve pis su içmezler. Kıl keçisi yetiştirmenin sebepleri başında insanların; keçi etinden, sütünden, derisinden, kılından ve gübresinden faydalanmasıdır. Keçiden Üretilen Ürünler : Keçi sütü Dünyada aranılan bir gıda maddesidir. Yağ oranı az olmasına rağmen besleyici değeri yüksektir. İnsan sütüne en yakın olan hayvan sütüdür. Keçiden sütünden üretilen ürünler içinde keçi peyniri yapımı, keçi sütünden dondurma yapımı diğer rakiplerin önündedir. Ülkemizde keçi sütünden yapılmış peynir aranılır durumdadır. Yine keçi sütünden yapılan dondurmanın diğer dondurmadan lezzeti farklıdır. Özellikle keçi sütü ve keçi peyniri Anadolu’da aranılan ve istenilen bir peynirdir. Anadolu’ da kıl çadır meşhurdur. Göçerler, yaz kış kıl çadır kurarak içinde yaşarlar. Kıl çadırın bir diğer adıda kara çadır olarak bilinir. Keçi etinin yine dünyada önemli bir yere sahiptir. Keçi eti yağsız olması dolayısıyla değerledirimesi gerekir. Keçi derisini insanlar deri sanayinde kullanırlar. Çanta, ayakkabı, eldiven gibi malzeme üretilir. Keçi kılından insanlar çadır, çul, çaput, çuval ve ip üretirler. Keçi gübresi çok değerlidir. Yanmış keçi gübresi tarla ziraatında kullanılmaktadır. Keçiden üretilen ürünler yadırganmamalıdır insanların asırlardır istifade ettikleri bu hayvanların yetiştirilmesine devam edilmelidir Keçilerde Üreme : Keçilerde çiftleşme Ağustos ayı sonu ve Eylül ayıdır. Keçilerde gebelik süresi 150 ila 160 gün arasındadır. Genellikle 1 veya 2 yavru doğururlar. Yeni doğan yavrulara oğlak denir. Yeni doğan oğlaklar vücutları kıllı ve gözleri açık doğar. Oğlaklar birkaç saat içinde annelerini takip ederek, peşlerinde gezerler. Oğlaklar 6 – 7 ay içerisinde erginleşerek üreme çağına gelirler. Keçilerin erkeklerine teke denir. Keçi 12 ila 15 yıl arasında yaşayabilir. Kıl Keçilerinde Verim : Kıl keçileri bir laktasyonda keçi başı 60 – 70 litre süt verirler. Yılda Tekeler 1.5 – 2 kg kıl, dişi keçiler ise 1 – 1.5 kg kıl verirler. Canlı ağırlıkları Tekeler 55 – 60 kg. Dişi keçiler 40 – 45 kg civarındadır. Etteki randıman % 50 dir. Kıl keçilerinin özellikle sütünden elde edilen, keçi sütünden peynir yapımı ve keçi sütünden dondurma yapımı güncelliğini korumaktadır. Bir hayli zamanda koruyacağı kesindir. Çünkü bu lezzetten vazgeçilemez.
