İmamın özürden uzak ve salim/düzgün bir okuyuşa (kıraat) sahip olması gereklidir (İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, II, 284, 294-295). Dilinde kekemelik olan kişi Kur’an-ı Kerim’i doğru olarak okuyabiliyorsa başkalarına imam olabilir. Ancak doğru ve düzgün bir şekilde okuyamıyorsa, kendisi gibi kekeme olanlara imamlık yapabilirse de, kıraati düzgün olanlara imam olamaz (İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, II, 327, 328; bkz. İbn Kudâme, el-Muğnî, III, 29).
