Kadına şiddet uygulamanın dinimizdeki yeri nedir? Hadis ve siyer kitapları, Resul-i Ekrem Efendimiz’in (s.a.v) hanımlarını hiç dövmediğini ittifakla haber verirler. Hz. Aişe (r.a.), Peygamber Efendimiz’in hanımlarına ve hizmetçilerine asla el kaldırmadığını ifade eder. (Müslim, Fedail, 79; Ebu Davud, Edeb, 4; İbn-i Mace, Nikah, 51) İbn-i Sa‘d, Resul-i Ekrem Efendimiz’in (s.a.v) kadınları hiç dövmediğine ve Müslümanları da bundan nehyettiğine dair rivayetleri hususi bir başlık altında toplamıştır. (İbn-i Sa‘d, VIII, 204-205) Hz. Ebubekir (r.a) bir gün Resul-i Ekrem Efendimiz’in (s.a.v) huzuruna girmek için izin istediği sırada, Hz. Aişe’nin Resul-i Ekrem Efendimiz’e karşı yüksek sesle konuştuğunu duydu. İçeri girince kızını tokatlamaya kalkışarak: “−Allah Resulü’ne karşı nasıl sesini yükseltirsin!” dedi. Resul-i Ekrem Efendimiz’in (s.a.v), Hz. Ebubekir’e mani oldu. O da öfke ile dışarı çıktı. Allah Resulü (s.a.v), Hz. Aişe’ye: “–Gördün mü, seni babanın elinden nasıl kurtardım!” diye latife yaptı. Hz. Ebubekir birkaç gün sonra tekrar Resul-i Ekrem Efendimiz’in (s.a.v) huzuruna çıkmak için izin istedi. İçeri girdiğinde Resulullah (s.a.v) ile kızının barıştıklarını görünce: “−Beni savaşınıza karıştırdığınız gibi barışınıza da dahil edin!” dedi. Peygamber Efendimiz de: “–Kabul ettik, seni aramıza kattık” buyurdu. (Ebu Davud, Edeb, 84/4999) KADINA ŞİDDETE İSLAM NE DİYOR? Resul-i Ekrem Efendimiz (s.a.v) hanımlarını döven erkekleri muhtelif şekillerde uyarmış ve bunlara karşı daima memnuniyetsizliğini ifade etmiştir. Şöyle buyurmuştur: “Kadınları ancak kötüleriniz döver.” (İbn-i Sa‘d, VIII, 204) “Bir mü’min hanımına buğzetmesin. Onun bir huyunu beğenmezse, bir başka huyunu beğenir.” (Müslim, Rada‘, 61) Huzeyfe (r.a) şöyle der: Benim dilimde, aile efradıma karşı bir ölçüsüzlük vardı. Fakat bu durum başkalarına karşı olmazdı. Halimi Allah Resulüne arzettim. Bana: “–İstiğfar bakımından ne haldesin? Bu kusurunun bağışlanması için günde yetmiş kere istiğfar et!” buyurdu. (İbn-i Mace, Edeb, 57)
