Kabe'ye Dedi Arabın Evi Ayasofya ‘dedi Papazın ini. Kâbe içinde ’O’ Arabın Evi Ateist mi, Şaman mı, ne bu kini Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi Herkesin inançı elbet kendine.. İnançsızlık büyük vahşet kendine. Dikkat et artık bu çağda diline Kâbe bir ev amma Ya Rab’in evi Sonsuzluk ezel ve ebed O’ nundur. Ruh ezelin, ölüm; sanma sonundur ‘Rab’ bir, Resul Hak, aklında bulundur- Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi. Yedi kıta ismi ‘A ‘ ile başlar Altın Oran ‘a Kâbe de ilk taşlar Ona doğru döner, kabirler, başlar Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi. Bana Kâbe değil ‘’O’’ Çanakkale Tarihimde çok büyük bir merhale- Kâbe içindi onda mücadele. Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi. Çanakkale’de her kabir, bir anıt Her anıt Kâbe ‘’tek ‘’diye bir kanıt. İhtiyacı yok ya; gel sende tanıt. Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi. Küçük boyundan, büyük azemeti. Sevgisinin tatlı hüznü, zahmeti. Bir günde Hakk’ın yüzyırmi rahmeti Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi. Hangi ev tavafla böyle dönülür. Hangi ev ayetle böyle övülür Hangi ev ömürde farzla görülür Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi. Çok basit, çok sade bir küp şeklinde. Kul yapısı, ilahi üslüp şeklinde. Sevgiden, saygıdan mahçup şekilde. Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi. Her cami, her mescid, her ev şübesi. Müslüman doğar herkesin bebesi. Kâbe’dir bu yüzden ruhun kıplesi. Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi. Onbinden fazla dağın arasında- Bugüne geldi kaç çağın arasında Düğümdür Hakk’a bağın arsasında Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi. Hacerül Evsed’i cennetin gözü. Dili Arapcadır, söz; Hakk’ın sözü Beş farzın, amentünün bir tek özü Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi. Kâbe’yi küçümser ama benimser. Ruhunda var Kalu Bela’dan eser. Tövbe edecek değilim kötümser Kâbe bir ev amma Ya Rab’bin Evi. İstedim sizde duyun, dudak bürkün. Kâbe’si diyor Çanakkale Türkün. Belli yok inancın, Allah’tan korkun Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi. Papazda, imamda bir dini simge. Ne için edindin hep kini simge. Orhan güzel anlat çoook cahil bilge Kâbe bir ev amma Ya Rab’ın evi. ORHAN AFACAN
