İslamiyetin doğuşu hakkında bilgiler İslâm: Tarih öncesi devirlerde insanoğlu, kendilerinden üstün saydıkları bazı hayvan ya da pûtlara tapıyorlardı. Bu varlıklara kendi canlarını bile adak olarak verebîliyorlardı. Allah Azze ve Celle, insanları bu kötü durumdan kurtarıp, doğru yolda olmalarını sağlamak için peygamberler aracılığıyla dinleri gönderdi. Tek tanrılı dinlerin sonuncusu olan İslâm, Tanrı’nın elçisi (Resul) olarak anılan Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam tarafından insanlara bildirilmiştir. İslam dininin ilkeleri Tanrı’nın meleklerinden Cebrâil aracılığı ile indirilen mukaddes kitap Kur’an-ı Kerimde belirlenmiştîr. İslâm inancının temelini Amentü [inandım] olarak da bilinen 6 ilke oluşturur. Bunlar bir tek Tanrı olduğuna, meleklerine, gönderdiği kitaplara [Tevrât, İncîl, Zebûr ve Kur’ân], peygamberlerine, ahirete [ölümden sonraki, tüm canlıların yeniden dirileceği sonsuz alem], kadere [tüm iyiliklerin ve kötülüklerin Allah Azze ve Celle tarafından verildiğine] inanmaktır. Bu inancını dile getiren kimse kulluk yükümlülüklerî altına girmiş olur. İbadet olarak da bilinen bu görevler, Allah Azze ve Celle'den başka Tanrı olmadığına, Hz. Muhammed’in onun kulu ve elçisi olduğuna tanıklık [kelime-i şahâdet], namaz kılmak, zekat vermek, oruç tutmak ve malı gücü yeterliyse hacca [Kabe’yi ziyarete] gitmektîr. Yalnızca bu görevleri yerine getiren bir kimse, tam bir Müslüman sayılır. İslam dini, ibadet görevlerinin ahlaka uyarak yerine getirilmesini de öngörmüştür. Yani tüm bunlar kişisel çıkar veya gösteriş için değil, sadece Allah’ın hoşnutluğunu kazanmak için yapılırsa anlam kazanır. İslâm, insanlar arasındaki ilişkileri düzenleyen birçok ilke de getirmiştîr. Temelini Kur’an’dan ve sünnetten (Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam’in sözleri ve davranışları) alan bu ilkeler daha sonra çeşitli bölümlere ayrılarak yorumlanıp zenginleştirilmiştîr.
