İslamiyetten önce Arap toplumunda Hristiyanlık- Yahudilik- Mecusilik - Sabiîlik- Hanîflik ve özellikle putperestlik gibi birden fazla farklı anlayış vardır. İslam'dan önce arap yarımadasındaki inanç ve dinler özellikleri İslamiyet'in doğusundan önce en yaygın olarak görülen dini anlayış putperestliktir. Hicaz ve Mekke bölgesinde de çokça yaygın olarak görülen putperestlik buraya Huzaalılar tarafından getirilmiştir. Amr b. Luhay, ticaret faaliyeti yaptığı sırada Amâlikalıların putlardan yardim istediğini,onlara tapıldığını görünce hübel adında ki putu Kâbe'ye getirdiği ve halka da Hübel adını verdiği puta tapmasi için emir verdi. Ve ilerleyen zamanlarda Kâbe'de ki put sayısı birden 360a kadar yükseldi. Böylece her kabilenin hatta her ailenin bir putu oldu. Fakat aralarında Allah'a iman eden. Allah'ın bu alemin yaratıcı olduğunu tasdik edenlerde olmuştur. Ancak aralarında hem Allah'a inanan ancak öldükten sonra ki ahiret hayatına inanmayanlarda vardı. Cahiliye dönemi Araplarının arasında büyük çoğunluğu Allah'a karşı inançları zayıf ancak herhangi bir tehlike anında da Allah'a dua ettiği görülüyor. Aslında genel olarak özetlemek gerekirse Allaha inanıp ona bağlanmak yerine Allah'ı ( tövbe hâşâ) ikinci tanrı konumuna koymuş yani ona şirk koşmuşlardi. Müşrik Araplar. Kendilerince önemli görmüş olduğu işlerde putlardan yardım istemiş fal bakarak geleceklerine yön bulacağına dair gaflete düşmüştür. Ayrıca aralarında cinlere bile ibadt edenleri görülür. (Sebe süresi 92/41). Tıpkı Putlar gibi cinleri de Allah'a ortak koşmuşlardır. Cin ile Allah arasında bir soy bağı kurmuşlardı. Oysa bizzat saffat süresinde Rabbimiz bu konu ile ilgili; Onlar Allah ile cinler arasında soy bağı kurdular. Ancak cinler bile kendilerinin bizzat Allah'ın huzurunda hesap vereceğini biliyor buyurmuştur. Putperest Araplar çocuklarına da putun kulu şeklinde isimler koymuştur. Örnek olarak abdulmenaf(menafın kulu),Abduzzâ(uzzânın kulu). Araplar ilk dönemlerde maddeye(puta) ve tabiat üstü şeylere tapıyordu. Onlara iyilik ve kötülük anlamları yüklüyorlardı. Ulu bir yaratıcının varlığını düşünemiyorlardı. Kur'an ı Kerim ayetleri birer birer inmeye başladığı aralarında zaman göklerin ve yerin sahibi, aleme nizam veren bir yaratıcının varlığına inananlar yavaş yavaş oluşmaya başladı.
