Dinimizde Selamlaşmanın Önemi Nedir.? Dinimizde selam vermek sünnet, almak ise farzdır. (farzı kifayedir.) Bir yere girerken de çıkarken de selam verilir . Selam Yüce Allah'ın ve Resululallah (s.a.v.)’ın bildirdiği şekilde verilip alındığı sürece selamdır. Verilen selamı daha güzeli ile almak da farz değil ise de, çok sevaptır. Selamın anlamı yani ben Müslüman’ım, benden size zarar gelmez, selamettesin demektir. Selam vermek, selamet, sağlık,emniyet, huzur, barış, rahatlık, iyi netice, kurtuluş gibi anlamına gelir. Selam vermek, bir kişiye yapılacak en güzel duadır. Selam, "Ben müslümanım, benden sana zarar gelmez, selamettesin" anlamı, selamet üzerinde olsun. Selam verirken, selamın sünnet olduğunu düşünmeli ve o işiye dua etmelidir! Sünnet olduğu düşünülmeden, alışkanlık halinde, bilinçsizce selam verilince, sevabı olmaz. Bir yere girerken yada çıkarken selam verilir. İslamda selamın yeri ve önemi çok büyüktür. Size bir selam verildiği zaman, ondan daha güzeliyle yada aynı selamla karşılık verin .Şüphesiz Allah, her şeyin hesabını gereği gibi yapandır.(Nisa: 86) Köre güçlük yoktur, topala güçlük yoktur, hastaya da güçlük yoktur. Kendi evlerinizde yada babalarınızın evlerinde yada annelerinizin evlerinde yada erkek kardeşlerinizin evlerinde yada kız kardeşlerinizin evlerinde yada amcalarınızın evlerinde yada halalarınızın evlerinde yada dayılarınızın evlerinde yada teyzelerinizin evlerinde yada anahtarlarına sahip olduğunuz evlerde ya da dostlarınızın evlerinde yemek yemenizde de bir sakınca yoktur. Bir arada yada ayrı ayrı olarak yemek yemenizde de bir sakınca yoktur. Evlere girdiğiniz zaman birbirinize, Allah katından mübarek ve hoş bir esenlik dileği olarak, selam verin . İşte Allah, düşünesiniz diye âyetleri size böyle açıklar.” (Nur: 61) Hadislerde buyuruldu ki: Selam vermek sünnet, almak ise farzdır. Bir eve girince, ev halkına selam verin. Çıkarken de selam verin. (Beyheki) İnsanların en acizi dua etmeyen, en cimrisi de selam vermeyendir. (Taberani) Bir Hadis-i Şerif’te de: “Evine girerken selam veren , Cenab-ı Allah’ın himayesinin garantisi altındadır.” Diye buyrulmuştur. (Ebu Davud)
