İnsanların hem maddî/bedensel, hem de manevî/ruhsal bazı ihtiyaçları vardır. Maddî ihtiyaçlar; yeme - içme, giyinme, barınma ve benzeri ihtiyaçlardır. İnsanın maddî ihtiyaçları kadar, manevî ihtiyaçlarının da karşılaması gereklidir. Bunular da maddî ihtiyaçlar kadar önemlidir. Manevî ihtiyaçları karşılanmadığı taktirde insan, psikolojik ve ruhi olarak yıkılır; tahrip edici olur ve zamanla akıl ve ruh sağlığını yitirebilir. İnsanın manevî ihtiyaçlarını karşılayan en önemli unsurlar arasında Rabbine ibadet etmesi, O'nu anması, O'na yakarıp dua etmesi vb hususlar gelir. Ayrıca insan görülmeye, tanınmaya, ayırt edilmeye, işitilmeye, sevilip sayılmaya, değer verilmeye ihtiyaç duyar. Sevmek ve sevilmek insanın en önemli ruhsal ihtiyaçları arasında yer almaktadır. Sevgi; insanı kıymet verdiğiniz bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygudur. Sevgi ile sevilen,sevenin gözünde bir değer ifade eder. Sevgi sayasinde insan içinde yaşadığı bütünün bir parçası olduğu ve önemsediği bilincine varır. Sevgi başkalarıyla birlikte bir şeyleri paylaşmak anlamına gelir. İnsan ekmek ve sudan sonra en çok ihtiyaç duyduğu şey sevgidir. Ruhun gerçek gıdası budur.
