Aynı toplumun şahısları olan bu insanların birbirlerine ihtiyaçları vardır. Böyle bir toplumda komşusu açlık, hastalık çeken bir kimse, kendi içinden o komşusuna yardım etme ihtiyacını duyar. Kendi ailesi için hazırladığı bir tas yemeği muhtaç komşusu ile paylaşmak ister. Doktora, hastaneye gidemeyen komşusunu hastaneye götürmek ister. Sonucunda içini manevi bir mutluluk kaplar. Allah Azze ve Celle yoksul ve muhtaç kişilerin zenginler tarafından korunup kollanmasını ve onlara sahip çıkılmasını emretmiştir. Nedeni şu ki toplumsal huzur, insanların birbirleriyle yardımlaşmasıyla sağlanabilir. Bir toplumun huzuruysa yalnızca o toplumdaki bütün insanların mutlu olması ile sağlanır. Herkes, alın teriyle rızkını temin etmelidir. Fakat bazı insanlar, hastalık, deprem, doğal afet ya da yangın gibi sebeplerle işini ve mal varlıklarının tümünü kaybedebilirler. İşte bu gibi durmlarda, zenginler ihtiyacı olan kişilere maddi vemanevi destek ile sahip çıkmalıdırlar. Unutmayalım ki, bir gün bizlerinde başına bu tür felaketler gelebilir. O zaman da varlıklı kimseler bizlere yardım eder. Bizler imkanlarımız ölçüsünde yardıma muhtaç kimselere maddi ve manevi her çeşit yardımı yapmalıyız. "Bilmeliyiz ki, yardımlaşma ve dayanışma içinde olan toplumlarda sevgi, saygı duyguları eğemenolur." Böyle toplumlar daha güçlü olur. İslam, insanoğlunda ki çıkarcılık, bencillik,cimrilik benzer kötü davranışları yasaklamıştır. Kişiyi bu tür kötü huylardan koruyan en mühim durumsa yardımlaşma, paylaşma ve dayanışmadır. Dinimiz yardımlaşmaya büyük yer vermektedir. Zengin olanların, yardıma muhtaç olan kişilerle malını paylaşmaları istenmektedir. Mal ve zenginlik insanlara Allah’ın bir nimetidir. Cenab-ı Hak Kur’an-ı Kerim’de; "Kendilerine verdiğimiz nimetlerden, rızıklardan infak etsinler dağıtsınlar."(İbrahim Suresi 31.) buyurmaktadır.
