Müminlere Kur’an-ı Kerim muhtelif kalıpla, yetmiş iki defa infakı emrediyor. Yani Kur’an-ı Kerim’de zekat, sadaka, infak 125 yerde geçiyor, ancak 72 yerde de "infak" geçmektedir. Şimdi esasen zekat, minimum, asgarinin asgarisi. Gerçi o zekat, o kişinin malı değil, fakirin emaneti onda. Sadaka, kendisini koruması için Allah Teala'nın rızasını kazanmak için. Ancak infak ise, ucu açık, zekat kırkta birdir ve infak ise bunun ucu açık. Bu, Yüce Allah'a giden bir tünel olmuş oluyor. Allah Azze ve celle'ye yaklaştıran tünel oluyor. Tabi bu, demin bahsettiğim gibi, yani bu infak, yalnız mal vermekle değil. Örneğin Ashab-ı kirama baktığımız zaman, bir kısım Çin’e gidiyor Vehb bin Kebşe’nin şeyinde ve bu, en büyük infak, giderken üşenmiyorlar, yorgunluk gelmiyor. Hangi vasıtalarla gidiyor?.. İbn-i Abbas’ın kardeşi Semerkand’a gidiyor bir sahabe grubuyla ve bir kısım sahabi Afrika’ya giriyor. O zaman dünyanın üçte birini kaplıyorlar aşağı yukarı. Bunlar nedir? Bir infak heyecanıdır bu. Eyyub el-Ensari Hazretleri seksen küsur yaşında iki defa İstanbul’a geliyor ve bunlar hep bir infaktır. Yani infak sırf malla değil, her şeyle infak. Örneğin 1. Ahmed Hazretleri, bu Sultanahmed Camii’ni yaptıran, inşa eden. Onu kızı rüyada görüyor da, Cenab-ı Allah’ın kendisine verdiği bu mükafatın sebebini sorduğu zaman: “–Kızım diyor, ben diyor, tebdil-i kıyafet ederdim diyor, zaman zaman gidip diyor, camide tebdil-i kıyafetle çalışırdım.” diyor. Şimdi Sultan Ahmed, 1. Sultan Ahmed’e baktığımız zaman, o zaman bir mağlubiyet görmemişti. Bütün dünyanın önünde eğildiği bir insandı. Ona Sultanahmed Camii’ni yaptırmaktan, gidip orada çalışmak çok daha zordur. Tamamen nefsini sıfırlayarak… Velhasıl bu da bir infak. Yani infak çok. Yani Cenab-ı Hak ayet-i kerimede buyuruyor: “…(O takva sahipleri) kendilerine rızık olarak verdiğimiz her şeyden Allah yolunda infak ederler.” Bakara Suresi, 3. ayet.
