İmam Azam Ebu Hanefi Ehl-i sünnetin amelde 4 hak mezhebinden biri olan Hanifi mezhebinin kurucusudur. Mutlak müctehitdir. asıl ismi Numan'dır. Babası Sabit, Hz. Ali ile görüşmüş, zürriyeti için dua almıştır. Hicri (80- 150 ), miladi (699- 767 ) seneleri arasında Küfe ve Bağdat'ta yaşadı burada şehit edildi. Küfe camisinde ders verirken bin talebesi her dersinde bulunurdu. Bir meseleye cevap bulunca talebelerine söylerdi. Hepsi uygun görürlerse; "Elhamdülilah" diyerek talebelerine; Bunu yazınız" buyurdular. Din bilgilerini kalem, fıkıh, tefsir, hadis vs. isimleri altında ayırarak bu ilimlere ait kaideleri tespit etti. Fıkıh ve hadis ilimdeki çok geniş bilgisi ve akıllara hayret veren istünlüğünü bildiren kitaplar, sayılamayacak çoktur. Hanifi mezhebi Osmanlı devleti zamanında her yere yayıldı. Bugün bütün dünyadaki Müslümanların dörtte üçü, onun yolundadır.Kalan dörte biride ortaktır. Mevlana Muhammet Abdülcelil Hazretleri buyurdu ki; "İmam-ı Azam Ebu Hanife hazretleri vera ve takva sahibiydi. Hadis nakledilmesi çok ağır şartlar koymuştu. Ancak bu şartların bulunduğu hadis-i şerifi naklederdi. Bundan dolayı, az hadis rivayet etmesi, ancak onu övmeye sebeptir. İmam-ı Zehebi buyuruyor ki: " İmam-ı azam Ebu Hanife hadis alimiydi. 40000 alimden hadis öğrendi. Bunlardan 3000'ü Tabiinin hadis alimiydi". İmam-ı Şarani hazretleri buyuruyor ki " İmam-ı Azam'ın müsnedlerinden üçünü inceledim. Hepsi, Tabiinin meşhur alimlerinden rivayet edilmiştir.