Hz. Yusuf (as) kuyuya atılınca şöyle dua etti “Ey gâib olmayan şâhid! Ey uzak olmayan yakın! Ey mağlûb olmayan gâlip Şu içinde bulunduğum durumdan kurtulup çıkmamı nasip eyle!” Bir rivâyete göre ise “Beni bu içinde bulunduğum durumdan kurtar.” diye duâ etti. Onun için kuyuda fazla kalmadı. Kevâşî der ki: “Yûsuf kuyuda üç gün kaldı. Bir saat içinde oradan çıktığı da söylenmiştir.” Cebrail (a.s) Yûsuf’a kuyudayken şu duâ öğretti: “Allah’ım, ey bütün sıkıntıları gideren, ey bütün duâlara icâbet eden, ey bütün kırıkları saran, ey bütün zorlukları kolaylaştıran, ey bütün gariplerin sahibi, ey her garibin sahibi, ey kendisinden başka ilah bulunmayan, Seni her türlü noksandan tenzih ederim. Senden bir çıkış ve kurtuluş yolu niyaz ediyorum. Sevgini kalbime öyle yerleştir ki hiç bir tasam kalmasın, senden başkasını anmayayım. Beni korumanı ve bana acımanı niyaz ediyorum, ey merhametlilerin en merhametlisi!“
