Hz. Salih (a.s.) ve Semud Kavmi Hz. Salih (a.s.), Allah’ın (c.c.) varlığını ve birliğini tebliğ etmek üzere Semûd kavmine gönderilen bir peygamberdir.76 Soyu Hz. Nuh’a (a.s.) dayanır. Hz. Salih (a.s.) Semûd kavminin itibarlı ailelerinden birine mensuptu. Hz. Salih (a.s.), Kur’an-ı Kerim’de bildirildiğine göre kavminin kendisine güvendiği ve ümit beslediği bir kimsedir.77 Semud kavmi önceleri tevhid inancına sahipken zamanla bu inançtan sapmış, putperestliğe yönelmişti.78 Bunun üzerine Yüce Allah bu kavme Hz. Salih’i (a.s.) göndermiş o da kavmine şöyle seslenmiştir: “… Allah’a karşı gelmekten sakınmaz mısınız? Doğrusu ben size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim; artık Allah’tan sakının ve bana itaat edin. Ben buna karşı sizden bir ücret istemiyorum; benim ecrim ancak âlemlerin Rabbine aittir.”79 Ancak onun bu çağrısını kabul etmeyen inkârcılar daha da ileri giderek Hz. Salih’i (a.s.) yalancılıkla, büyücülükle, uğursuzluk getirmekle ve şımarık olmakla suçlamışlardı.80 Hz. Salih’in (a.s.) getirdiklerini inkârda ısrarcı olanlar ondan bir mucize istedi. Bu mucizeyle ilgili olarak Hz. Salih’in kavmine verdiği cevap Kur’an’da şöyle anlatılmıştır: “Ey kavmim! İşte size mucize olarak Allah’ın bir devesi. Bırakın onu, Allah’ın arzında yayılıp otlasın. Ona kötülük dokundurmayın, yoksa sizi yakın bir azap yakalar.” 81 Salih peygamberin bu uyarısını dikkate almayan kavmi, mucize olarak gönderilen bu deveyi kestiler.82 Deveyi kestikten sonra Hz. Salih’e (a.s.) şöyle demişlerdir: “… Ey Salih, eğer sen peygambersen bizi tehdit ettiğin azaba uğrat bakalım…”83 Bunun üzerine Hz Salih (a.s.) “ … Yurdunuzda üç gün daha yaşayın…”84 der. Bu üç günün bitiminde meydan okumaları üzerine inkârcıların başlarına gelenleri Kur’an’ı Kerîm şöyle anlatmaktadır: “Helâk emrimiz geldiğinde Salih’i ve beraberindeki iman etmiş olanları tarafımızdan bir rahmetle helâktan ve o günün rezilliğinden kurtardık. Şüphesiz Rabbin mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir. Zulmedenleri o korkunç uğultulu ses yakaladı da yurtlarında diz üstü çöke kaldılar. Sanki orada hiç yaşamamışlardı. Biliniz ki Semûd kavmi Rablerini inkâr etti. (Yine) biliniz ki Semûd kavmi Allah’ın rahmetinden uzaklaştı.”85 76 bk.Neml suresi, 45. ayet. 77 bk. Hûd suresi, 62. ayet. 78 bk.Şuarâ suresi, 141. ayet. 79 Şuarâ suresi, 124-127. ayetler. 80 bk.Neml suresi, 47. ayet; Kamer suresi, 23-25. ayetler. 81 Hûd suresi, 64. ayet. 82 bk.Buhârî, Enbiyâ, 17. 83 A’râf suresi, 77. ayet. 84 Hûd suresi, 65. ayet. 85 Hûd suresi, 66-68. ayetler.
