Hz. Peygamber’in Medine’ye gelişi Devem Nereye Çökerse Resul-i Ekrem Efendimiz bir pazartesi günü Medine’ye teşrif etti. Cuma günü olunca mescid yaptı ve kendisi hutbe okudu. Cuma namazını kıldı. İlk cuma namazı Medine’de kılındı. Siyer kitaplarında anlatılanlara göre Medineliler Hz. Peygamber’in şehre doğru geldiğini duyunca çok sevindiler. Hepsi Resulullah Efendimiz’i karşılayarak evlerine davet etti. Hz. Cebrail gelerek şöyle dedi: Ya Resulullah! Devenin yularını ben çekeyim. Medineliler seni davet ettiklerinde onlara, “Devem nereye çökerse ben de oraya misafir olurum” dersin. Resulü Ekrem Efendimiz’i [sallallahu aleyhi vesselem] karşılayan Medineliler’den her biri, onu kendi evine davet etti. Peygamber efendimiz de “Devem hangi evin önüne çökerse orada Misafir olurum” buyurdu. Bunun üzerine Medineliler sevinç içinde, Hazreti Peygamber’in [sallalahu aleyhi vesellem] devesi kendi evine çöksün diye kimi evinin önüne arpa, kimi de hurma döktü. Deve bunların hiçbirine iltifat etmedi. Şehirde ne kadar insan varsa hepsi Resul-i ekrem efendimiz’in gül cemalini ve Keremli yüzünü görmeye geldi. Sonra deve bir yere çöküp sonra tekrar kalkarak Halid b. Zeyd el-Ensari’nin [radıyallahu anh] evinin önüne çöktü. Devenin ilk çöktüğü yer Resulullah Efendimiz’in Ravza-i Tahire’si oldu. Resulü Ekrem Efendimiz, sonra Hz. Cabir’in [Radiyallahu anh] evini şereflendirdi. Onun gözleri görmeyen bir annesi vardı. Resulullah Efendimiz’in [sallalahu aleyhi vesellem] yanına gelip, “Ne olaydı gözlerim açık olsaydı da Hazreti Peygamber’in devletli cemalini ben de görseydim dedi. Fahr-i Alem Efendimiz, mübarek parmaklarını kadının gözlerine sürdü, derhal gözleri açıldı ve Resulü Ekrem’in mübarek cemalini gördü. Bütün halk, peygamber Efendimiz’in (sav) ilminden istifade ettiler. Çünkü asalet yönünden halkın en keremlisi, soy sop yönünden insanların en üstünüydü. Ayrıca rabbani sırların menzili, sübhani tecellilerin konağı idi.
