Hz. Ömer'in (r.a) Vefatı

Hz. Ömer (radıyallahu anh) bir köle tarafından yaralandığında, Hz. Ka‘b (radıyallahu anh) :

“Ey Ömer! Rabbi’nden ömrünün uzatılmasını istesen duan mutlaka kabul olunur” dedi.

Hazret-i Ömer ise:

“Allah’ım, beni aciz ve ayıplanacak durumlara düşmeden ruhumu nezd-i ilahine kabz eyle” diye dua etti.

Hz. Ömer (radıyallahu anh) oğluna şöyle vasiyet etmişti:

“Bana pahalı kefen almayın, iktisatlı davranın ve eğer Allah Azze ve celle katında amellerimin hayırlı karşılığı varsa, kefenimi ondan daha hayırlısıyla değiştirirler ve eğer öyle değil ise cesedimden en evvel ayrılacak olan odur.

Kabrimi de orta halli yapın ve eğer Allah Azze ve celle katında bir hayrım varsa kabrim gözün görebildiği kadar genişletilecektir ve de eğer hayrım yoksa öyle daraltılır ki kemiklerim birbirine geçer.

Cenazeme kadınlar gelmesin.

Bende olmayan vasıflarla beni tezkiye etmeyiniz, övmeyiniz ve Muhakkak Allah Azze ve celle beni en iyi bilendir.

Naaşımı taşırken acele ediniz ve eğer Cenab-ı Allah katında benim için hayır hazırlandı ise beni hayırlı olana bir an evvel ulaştırmış olursunuz ve de eğer öyle değil ise taşıdığınız fena bir yükü omuzlarınızdan atıp kurtulmuş olursunuz.”

Ensar’dan bir zat, Abdullah bin Ömer’e (radıyallahu anh) şöyle dedi:

“Allah Azze ve celle'den bana Hazret-i Ömer’i rüyamda göstermesini niyaz ettim ve on sene sonra gördüm, alnından terleri siliyordu.

“Ey Müminlerin emiri! Ne yaptın” dedim.

“İşte şimdi hesaptan çıktım. Eğer Rabbi’min rahmeti olmasaydı helâk olurdum” dedi. (Târîhu’l-Hulefâ, Suyûtî)