Fahri Kainat Efendimiz [s.a.v], şefkat ve merhamet örneği bir insandı. Onun merhameti sadece kendisine inananlara değil, inanmayanlara, bitkilere, hayvanlara kısacası bütün varlıklara idi. Özellikle yetim ve öksüz çocuklara karşı daha fazla merhamet gösteren bir insandı. Hayvanlara fazla yük yüklenilmesine, eziyet edilmesine, onların aç vede susuz bırakılmalarına karşı çıkar, bu konuda arkadaşlarını uyarırdı. Efendimiz Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam, çocukların kuş yuvalarını bozmasına karşı çıkmıştır. Yeşilliğe önem vermiş, insanlara ağaç dikmelerini emretmiştir. Efendimiz Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam çocukları çok sever, onları kucaklayıp öperdi. Kendi torunlarını omuzlarına alarak onlarla oynardı. O, "Merhamet etmeyene merhamet olunmaz" diyerek şefkat duygusundan yoksun olanların merhamete layık olmadığını söylemiştir. Kur’an-ı Kerim’deki, [Ey Muhammed! Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik.] (Enbiya Suresi 107. ayet). [Ey inananlar! Yemin olsun ki içinizden, sıkıntıya düşmeniz kendisine ağır gelen, size düşkün, insanlara karşı şefkatli ve merhametli bir elçi geldi.] (Tevbe suresi 128. ayet) ayetleri onun merhametli bir insan olduğunu vurgulamaktadır.
