İslâm’a Davet Gayretleri Resülullah [sallallahu aleyhi vesellem] Tâif’e şevvai ayında gitmişti. Şevval ayının çıkışıyla Zilkade ayı girmişti. Diğer bir ifadeyle haram aylar başlamıştı. Birbirini takip eden Zilkade, Zilhicce ve muharrem aylar haram aylardandı. Bu aylarda harp olmadığı için insanlar daha rahat hareket ederler, panayırlara katılmak ve yolculuklar için bu aylan seçerlerdi. Zaten panayırların çoğu da bu aylarda olurdu. Özellikle başka kabilelerle aralarında düşmanlık veya kan davası olanlar bu ayların getirdiği sulh ve huzurla bir yerden bir yere intikal ederlerdi. Hac mevsimi de bu aylardaydı. Ukaz, Mecenne, Zülmecâz panayırları Mekke yakınlarında kurulan panayırlardandı. Bu panayırlar sadece ticaretin canlandığı, insanların ihtiyaçlarını karşıladığı mekânlar değildi. Aynı zamanda buluşma, görüşme, haber ve bilgi paylaşma, edebi değer taşıyan hitabelerin, şiir ve kasidelerin de paylaşıldığı yerlerdi. Resülullah [sallallahu aleyhi vesellem] Arap yarımadasının dört bir yanından insanların geldiği bu açık çarşılara, panayırlara gidiyor, İslâm’a gönüller kazanmaya, hak davayı sahiplenecek, koruyacak, yaşayacak, yayılması için yardımını esirgemeyecek, bu şerefi kazanma şuurunu taşıyarak hareket edecek kabileler arıyordu. Bu onun vazifesiydi ve yerine getirmek için her şeyi göze alarak gayret ediyordu. Yılmıyor, ümitsizliğe kapılmıyor, insanlara İslamı anlatıyor, Rabbimiz'in ayetlerini okuyordu. İnsanlar kabullenmeseler bile sözlerinin çoğunu haklı buluyor, okuduğu Kur'an’ın ifade enginliğine, mana güzelliğine hayran oluyorlardı. Bu durum Kureyşliler’i son derece tedirgin ediyordu. “Ben şiirin her çeşidini bilirim, Muhammed’den dinlediklerim şiir değil, ona şair denilemez, nesir de değil. 0 sözlerdeki güzellik ve belâgat hiçbir sözde yok” diyen ve değişik vesilelerle hayranlığını ifade eden Velîd b. Mugîre bu sözlerine rağmen Resülullah'a sihirbaz, âyetlere de büyülü sözler denmesini tavsiye ediyordu. Resulullah’ın peşinde dolaşıyorlar konuştuğu insanlara; “Sakın onu dinlemeyin., onun sözlerine kanmayın. Büyücüdür, kardeşi kardeşten ayırır, aileleri dağıtır...” diyorlardı. Rahman yolunda gayretle şeytan yolundaki gayret kıyasıya mücadele ediyordu...