Hz. Hatice: Hanımlarından ilki olan Hz. Hatice (r.anh) Kureyşli Huveylid’in kızıdır. Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam) onunla peygamber olmadan önce, Hatice 40 yaşında iken evlendi. Bu hanımı ölünceye kadar bir başkasıyla evlenmedi. Zira bu hanım, peygamberlik görevinde Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam)'a yardım eden, onunla birlikte üstün gayret gösteren, canını ve malını onun yoluna koymuştu. Hicretten üç sene önce vefat etti. Hz. Sevde: Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam), Hz. Hatice’nin vefatından günlerce sonra Kureyşli Zem’a'nın bu kızı ile evlendi. Hz. Sevde Hz. Peygamber’le geceleme hakkını Hz. Aişe’ye devretmişti. Hz. Aişe: Hz. Ebû Bekir’in kızıdır. Hicretin birinci senesinde Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam) onunla zifafa girdi. Ondan başka bâkire ile evlenmedi. Hanımlarının en fakihi/anlayışlısı vede kendisine en sevimlisi idi. Sahâbenin pek çoğunun fetvâ kaynağı idi. (Ona iftira atıldığında) suçsuzluğu vahiy ile tespit edildi. Hz. Hafsa: Ömer b. Hattâb’ın kızıdır. Ebû Dâvûd, Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam)'ın onu boşadığını fakat daha sonra ona geri döndüğünü zikretmektedir. Hz. Zeyneb: Kays kabilesinin Hilâl b. Amiroğulları’ndan Huzeyme b. el-Hâris’in kızıdır. Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam)'ın bu hanımı, evlendikten 2 ay sonra vefat etmiştir. Hz. Ümmü Seleme Hind: Kureyşli Mahzûmoğulları’ndan Ebû Ümeyye’nin kızıdır. Ümmü Seleme, Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam)'ın en son ölen hanımıdır. Hz. Zeyneb bt. Cahş: Esedoğulları’ndandır. Bu hanım, halası Ümeyye’nin kızıdır. Şu âyet onun hakkında inmiştir: “Zeyd o kadınla beraberliğini sona erdirdiğinde onu seninle evlendirdik.Bu âyet nedeniyle Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam)'ın diğer hanımlarına karşı övünerek şöyle derdi: “Sizi aileleriniz evlendirdi. Beni ise yedi kat ötesinden Allah evlendirdi!” Hz. Ömer’in hilâfetinin ilk zamanlarında vefat etti. Hz. Cüveyriye: El-Hâris’in kızıdır. Bu hanım Mutsalikoğulları’ndan esir alınanlar arasında idi. Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam)'e gelerek ondan kölelikten azât sözleşmesi mükâtebe ile yardım istedi. Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam)onun adına kölelikten kurtulma parasını ödedi ve onunla evlendi. Hz. Ümmü Habîbe: Kureyş’in Emeviler kolundan Ebû Süfyân’ın kızıdır. Abdullah b. Cahş ile evli iken, birlikte Habeşistan’a hicret etmişlerdi. Abdullah orada hıristiyan oldu, Ümmü Habîbe ise müslüman olarak kaldı. Bunun üzerine Hz. Muhammed, Necâşî’ye bir heyet göndererek Ümmü Habîbe’ye talip oldu. Necâşî, Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam) onu nikahladı. Necâşî, Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam) adına Ümmü Habîbe’ye mehir verdi. Bu olay hicretin yedinci senesinde meydana geldi. Hz. Safiyye: Nadîroğulları’nın reisi olan Huyey b. Ahtab’ın kızıdır. Hârûn b. İmrân’ın soyundan gelmektedir. Bu hanım, Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam) Safî’den bir câriye olarak gelmişti. Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam) onu azât etmiş ve azâdını mehri saymıştı. Böylece bu durum ümmet için sünnet/ gelenek oldu. Buna göre, kişi câriyesini azât eder ve azâdını onun mehri kabul ederdi. Hz. Meymûne: Hilâloğulları’ndan el-Hâris’in kızıdır. Bu hanım, Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam) evlendiği en son kadındır. Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam)'ın bu hanımla evliliği, Mekke’de kaza umresi sırasında ihramdan çıktıktan sonra gerçekleşmiştir. Hz. Mâriye: Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam)'ın Mâriye ile evlenmesi, bütün Mısırlılar üzerinde gerçekten güzel bir etki bırakmıştı. Araplar Mısır'a hücum edip Bizanslılarla savaşa girdikleri zaman Mısırlıların tarafsız kalmalarının sebeplerinden biri de bu olmuştur. Mısırlılar, Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam) bir Mısırlı kadınla evlendiğini bu münasebetle hatırlamışlardı. Efendimiz Hz. Muhammed (Aleyhi salatu vesselam)'ın ilk hanımı Hz. Hatice'den dünyaya gelen erkek çocuğundan sonra Mâriye'den doğan ve İbrahim adı verilen bir diğer erkek çocuğu olmuştur. Hz. Mâriye, hicretin on altıncı senesinde vefat etmişti (İbn Sa'd, Tabakat, I, 134, 260; VIII, 187 vd.; Muhammed Hamidullah, İslâm Peygamberi, II, 745 vd.; Mevlana Şibli, Asrı Saadet, II, 154; M. Asım Köksal, Hz. Muhammed ve İslâmiyet, VII, 81-82; VIII, 565-568).
