Hz. Muhammed'in Cömertliği

Konusu 'Hz.Muhammedin hayatı' forumundadır ve Adile tarafından 24 Ekim 2013 başlatılmıştır.

  1. Adile

    Adile Admin

    Peygamberimizin Cömertliği

    Pegamber Efendimiz [s.a.v.] insanların en cömerdiydi.(201)
    Hz. Muhammed [s.a.v.] Ramazan'da esen rüzgar gibiydi. Hiçbir şeyi beraberinde tutmazdı. Hz. Ali [r.a] Hz. Peygamber'i vasıflandırırken şöyle derdi: 'Vermek bakımından insanların en cömerdi, göğüs bakımından da insanların en genişi. Dil yönünden insanların en doğrusu.... Sözüne sahip çıkmak yönünden insanların en sadığı... Tabiatı insanların en yumuşağı... Muaşeretçe insanların en şereflisi idi. İlk olarak gören ondan korkardı. Onunla sohbet eden onu severdi'.(202)
    Hz. Muhammed'i öven bir zat der ki: 'Ne ondan önce, ne de sonra ona benzer kimseyi görmedim. İslamiyet'e aykırı olmamak şartıyla kendisinden istenilen şeyi verirdi'.
    Bir kişi Resulullah [s.a.v.]’e gelip istedi. Hz. Peygamber 2 dağın arasını dolduracak yaklaşık ona koyun verdi. Kişi kavmine dönüp gelince onlara şöyle dedi: İslam olunuz! Zira Muhammed, fakirlikten korkmayan bir kişinin cömertliğiyle veriyor.Hz. Muhammed'den birşey istensin de Hz. Peygamber de hayır desin!'(203)
    Peygamber Efendimiz [s.a.v.]'e bir ara 90 bin dirhem ganimet getirildi. Onu bir hasırın üzerine döktü, sonra kalkıp fakir ayrıca fukaraya taksim etti. Her gelip isteyeni bomboş çevirmedi.Ta ki, 90 bini bitirinceye kadar.Bir kişi gelip Peygamber Efendimiz [s.a.v.]'den birşeyler istedi. O da şöyle dedi: 'Benim nezdimde birşeyler yok! Amma git benim namıma borç et! Eğer birşeyler gelirse onu öderiz!' Bu durum karşısında Hz. Ömer 'Senin güç yetiremediğini Allahu Teala sana yüklememiştir' dedi. Bu söz karşısında Hz. Muhammed [s.a.v.] bozuldu ve gelen kişi (Hz. Peygamber'e) şöyle dedi: 'Ey Allah'ın Rasulü! Allah yolunda infak et! Arşın sahibi olan Yüce Allah 'ın seni fakir bırakacağından korkma!' Bu söz üzerine tebessüm etti ayrıca yüzünde sevgi alametleri belirdi.(204)
    Peygamber [s.a.v.] Efendimiz Huneyn savaşından dönerken bedeviler gelip mal istediler. Hatta Resulullah [s.a.v.] Efendimiz bir ağaca sığınmaya mecbur ettiler. Arkadan Hz. Peygamber'in abası çıkarıldı. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz [s.a.v.] durdu ayrıca şöyle dedi:Benim abamı veriniz! Eğer elimde bu ağaçlar kadar mal olsaydı muhakkak sizin aranızda başlangıç ederdim. Çok geçmeden beni cimri olarak görmez, yalancı ve de korkak olarak müşahede etmezdiniz.(205)


    201)Müslim,Buhari
    202)Tirmizi
    203)Müslim,Buhari
    204)Buhari
    205)Buhari
     
    Son düzenleyen: Moderatör: 20 Nisan 2019