Hz. Eyüp Peygamber'in Kıssası

Hz. Eyüp Sabır Hikayesi

Hz. EYYÜB'UN SABRI

Allah Azze ve celle'nin has kulu Eyyub (a.s), ishak (a.s) oğlu lys'in oğullarından olup Yusuf (a.s) ile çağdaş bulunuyordu. Geniş serveti, arazisi, sürüleri ve çok evladı vardı. Allah Azze ve celle'nin bu nimetlerine karşı şükrünü tam ifa eder, gece ve gündüzünü ibadetle geçirirdi.

Ancak onun bu ibadet ve taatlerini hazmedemeyen Şeytan, kendisine mal ve evlad acısı, azabda elem, meşakkat ve bedende zahmet ile dokunmuştu. Bütün bunlara karşı yıllarca gösterdiği büyük sabrın nihayetinde Rabbine şöyle nida etti:

— Ey Rabbim, benim halim şu. Zahmet ve acı ile bana Şeytan dokundu, vesveseye yol buldu. Sen merhamet edenlerin en merhametlisisin.

Cenab-ı Allah da cevaben şöyle buyurdu:

— Depren ayağınla, işte —yani deprenince bir kaynak zuhur etti— sana bir yıkanacak su, serin ve içecek. Yıkan ve iç, için dışın iyileşsin, yorgunluğun dinlensin, yüreğin soğusun.

Ne kadar dikkate şayan bir noktadır ki, Allah Azze ve celle, Eyyub aleyhissclamın duasına cevap olan kurtuluş mucizesini verirken bile evvela ona böyle bir hareket emretmiştir. Burada bir emir Hz. Eyyub'a söylendiği gibi Kur'an-ı Kerim'de hikaye olunarak Resul-i Ekrem Aleyhisselam'a hitaben bir itirazı cümle imiş gibi bir ima da yapılmıştır. Ayak vurmak, ayakla deprenmek, mengilemek, olduğu yerde tepinmeye, çabalamaya veya sefer veya hicret veya gaza etmeye, yani cihadın mümkün olabilen her kısmına uygun olabileceğine göre bu ima, kıssanın hisse noktalarından birini teşkil eder. Eyyub aleyhisselamın deprendiği bu arzın Gabiye olduğu naklolunmuştur.

Allahü Teala, Eyyub aleyhisselama bu hareket emrinden sonra şöyle buyurdu:

— Elinle bir demet tut da vur onunla ve yemininde durmamazlık etme!

Hz. Eyyub hastalığı sırasında bir hadise dolayısiyle zevcesine yüz deynek vurmaya yemin etmişti. Bu suretle bir demet yaparak vurmakla yeminin yerine geleceği kendisine ruhsat olarak gösterilmiş ve had ile yeminlerde bu; «Eyyub ruhsatı» namiyle baki kalmıştır.

Allahü Teala, Eyyub aleyhisselamı çok sabırlı bularak onun güzel kulluğunu methetmiş, ona bütün ehlini yani evlad, servet ve sıhhatini, beraberlerinde daha bir mislini rahmet olarak hem de temiz akıllılar için bir ibret dersi; ibadet edenler için bir hatıra olarak bahsetmiştir.