Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem peygamberliğin 10. yılı olan Miladi (620) yılında evvel kendisini koruyan ve seven amcası Ebû Talip ve ardından da eşi Hazreti. Hatice vefat etti. Bu iki vefat olayı Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem çok üzdü. Bu sebep bu yıla Hüzün Yılı adı verildi. Ebû Talip’in vefatından sonra Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam koruyan kimse kalmadığından müşrikler saldırgan tavırlarını daha da arttırdılar. Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam’in artık İslamiyet’i Mekke’de yayma şansı da azalmıştı. Bu sebep İslam Dinini Mekke’nin dışına yaymak amacı ile Taif’e gitti. Lakin Taifliler Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam davetini red etmekle kalmadılar aynı zamanda Onunla alay ederek çocuk ve köleler aracılığıyla taşladılar. Ayakları kanlar içerisinde kalan Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam oradan uzaklaşarak bir bağ evine sığındı. Burada Addas ismindeki bir köle onlara üzüm ikram etti. Addas daha sonrasında Müslüman oldu.