Duanın belli bir dilde yapılması şart değildir. Çünkü dua kulun Allah Azze ve celle'ye yönelmesi, O’na yalvarması ve O’ndan istemesidir. Bu nedenle kişinin ne istediğini bilecek şekilde kendi diliyle dua etmesinde hiçbir sakınca yoktur. Ancak Kur’an-ı Kerim’de yer alan veya Resul-i Ekrem Efendimiz’den (s.a.v) gelen duaların mümkün olduğunca kendi aslî şekilleriyle yapılması daha uygundur. Bu itibarla hutbe dualarının da asli biçimleriyle yapılmasına çaba gösterilmelidir. Bununla beraber ikinci hutbenin sonunda, cemaatin anlayabileceği bir şekilde dua yapılmasının önünde de bir engel bulunmamaktadır.
