Evlenmenin temel amaçlarından biri çocuk yetiştirmektir. Doğrusu evlilik bu sebeple emredilmiştir. Şu nedenle ki amaç, neslin devamını sağlayarak âlemde insan neslinin tükenmesine engel olmaktır ve şehvet ise insana bu amaca ulaşmaya vasıta olması için verilmiştir. Çocuk, anne babanın meyvesidir. İnsan öldükten sonra manen çocukları ile yaşamaya devam eder. Peşinden kendisine hayır dua edecek bir evlat bırakmak anne baba için en büyük servettir. Onlar sayesinde anne babanın hayır haneleri açık kalır, kendilerine sevap yazılmaya devam eder. Bu durum bir hadiste şöyle haber verilmiştir: “ademoğlu öldüğü zaman amel defteri kapatılır; ancak şu üç yoldan kendisine sevap gelmeye devam eder: 1. Faydası devam eden sadaka. 2. İnsanların istifade ettiği ilim. 3. Kendisine hayırdua eden salih evlat.” Çocukların bir diğer faydası ahirettedir. Küçük yaşta ölen çocuklar anne ve babalarına şefaatçi olacaktır. Bu konuda Resûlullah (s.a.v) şöyle buyurmuştur: “Küçük yaşta ölen çocuğa, ‘Cennete gir!’ denilir. Fakat o cennetin kapısında durur, kızgın ve öfkeli bir şekilde beklemeye başlar, ‘Annem ile babam yanımda olmadıkça girmem’ der. O zaman meleklere, “Onun anne babasını da onunla birlikte cennete koyun!’ denilir.” Diğer bir hadis-i şerifte şöyle buyrulmuştur: “İki çocuğu ölen kişi için kendisiyle cehennem arasında bir duvar örülmüş olur.” Yine Resûlullah (s.a.v) şöyle buyurmuştur: “Kimin üç çocuğu günah işleme çağına erişmeden vefat ederse, yüce Allah onlara olan lutfu ve rahmetıyle anne babasını cennete koyar” Sahabe-i kiram; “Ey Allah’ın Resulü, iki çocuğu ölen de böyle midir?” diye sorduklarında, Resûlullah (s.a.v), “Evet, iki çocuğu ölen de” buyurdu.
