HAYIRDA YARIŞ Hz. Ebu Bekir’in halifeliği sırasında Medine’nin dış mahallelerinin birinde yaşlı, gözleri görmeyen bir kadın yaşıyordu. Kadının yardıma ihtiyacı olduğunu tespit eden Hz. Ömer, iyilik yapmak için bunu fırsat bildi. Kadını mahcup etmemek için gece gizlice onun evine gider, yanında götürdüğü yiyecekleri sessizce kapısının önüne bırakırdı. Bir süre sonra tekrar evin önüne gittiğinde kapının önünde erzak dolu bir çuval gördü. Belli ki kadının durumunu öğrenen biri, ondan önce davranıp kadının yiyeceklerini bırakmıştı. İçinden: − Bugün hayrı kardeşim yapmış olsun, diye geçirdi. Ertesi gün biraz daha erken gitti. O gün de aynı şeyle karşılaşınca Müslüman kardeşi adına sevinse de hayırda yarışı kaybettiği için üzüldü. Kendisini bu hayır yarışında geçen insanı merak ediyordu. Bu durum günlerce devam etti. Hayır yarışından geri kalmamak için her defasında daha erken gitmeye çalıştı. Ancak biri hep ondan önce davranıyordu. Bunu yapan kimdi? Merakı her geçen gün biraz daha artıyordu. Sonunda dayanamadı, gece orada kalarak kadının evini gözlemeye karar verdi. Sabaha doğru biri gelip evin önüne yiyecek bıraktı. Hz. Ömer eve doğru yaklaştığında yardım eden kişinin halife Ebu Bekir (r.a) olduğunu gördü. (Suyûtî, Târihi Hulefâ, s. 80.)
