Hatice bint-i Hüveylid (r.anha)

Hatice bint-i Hüveylid (r.anha)

Kureyş'in eşrafından Huveylid ile Fatıma'nın kızıdır. Üstün iffeti ile tanınır ve bu sebeple "tertemiz" anlamındaki "Tahire" lakabıyla anılırdı. Hz. Peygamber'den (s.a.s.) önce iki defa evlendi ve iki çocuğu oldu. İkinci kocasının ölümünden sonra da Kureyş'in ileri gelenlerinden evlenmeteklifi aldı. Fakat Hz. Hatice bunların hiçbirini kabul etmedi.
Hz. Muhammed'e (s.a.s.) ise kendisi evlenme teklif etti ve Hz. Muhammed'e (s.a.s.) peygamberlik geldiğinde ona inana ilk kişi Hz.Hatice'ydi. Mekke'deki zulüm ve işkence dönemininde hep Resulullah'ın (s.a.s.) yanında yer aldı. Servetini müslümanlar için harcadı ve evlilikleri yirmi beş yıl kadar sürdü. Hicretten yaklaşık üç yıl önce, Hz. Peygamber'in (s.a.s.) amcası Ebu Talib'in ölümünden üç gün sonra vefat etti. Resulullah (s.a.s) onun ölümü ile derin birüzüntü duydu. Okadar ki amcasının ve eşinin öldüğü bu yıl "hüzün yılı" diye adlandırıldı.

Resulullah, (s.a.s) Hz. Haticenin vefatından sonra başka hanımlarlada evlendi. Fakat Hz. Hatice, Resulullah'ın (s.a.s.) en sevdiği eşiydi. Sonraki yıllarda da onun fedakarlığını ve dostluğunu her fırsatta anıyor, sürekli onun için dua ediyor, akrabalarının hatırlarını sormayı ihmal etmiyordu. Resulullah'ın eşlerinden Hz. Aişe, en çok Hz. Hatice'yi kıskandığını bizzat itiraf etmiş ve Resulullah'a (s.a.s) niçin hala ölüp giden eşini andığını sormuştur. Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.s.) davasına kimsenin inanmadığı bir dönemde onun inandığını, herkes onu yalanlarken onun kendisini tasdik ettiğini, İslam davasını malıyla da desteklediğini, onun bu ümmetin en hayırlı kadını olduğunu söylemiştir.