MEVDÛ HADİS: Bir hadis imamının (üç yüz binden daha çok hadis-i şerifi, ravileri ve senedleri ile birlikte ezbere bilen alimin) şartlarına uymayan hadis-i şerifler. (Bkz. Hadis) Mevdû hadis, uydurma hadis demek değildir. (Abdülhakim-i Arvasi) İbn-i Teymiyye aşırı giderek tasavvuf büyüklerine, Sadreddin Konevi'ye Muhyiddin ibni Arabi'ye İbn-i Farıd'a insafsızca saldırmıştır. İmam-ı Gazali'nin kitablarında mevdû hadis doludur derdi. Onun bu tür iftiralarına zamanındaki alimler gerekli cevab ı vermişlerdir. (Abdülhakim Arvasi) İslamiyet'in temel kitablarında hiçbir mevdû hadis ve düşmanların, cahillerin dine soktukları bozuk inanışlar ve yanlış işler yoktur. (M. Sıddik bin Said) Ehl-i sünnet alimleri hadis-i şerifleri incelerken kılı kırk yarmışlar, mevdû hadislerin hepsini elemişlerdir. Farzları helal ve haramları yalnız sahih ve meşhûr hadislerden çıkarmışlardır. (Davûd-i Karsi)
