Gıybet ve İftira Arasındaki Farklar

Gıybetin öteki adı çekiştirmedir. Gıybet bir kimsenin arkasından duyduğunda hoşlanmayacağı şeyleri aleyhine konuşmaktır. Söylenen hatalar o kimsede var ise gıybet yapılmış olur, yoksa ona iftira edilmiştir. Gıybet, başkalarında hata arama ve hatasını arkasından söyleme durumudur. Kur’an’ da gıybetin kötülüğü hakkında şöyle buyrulmaktadır: "Birbirinizin kusurunu araştırmayınız. Kimse kimseyi çekiştirmesin. Hanginiz, ölmüş kardeşinizin etini yenmesinden hoşlanır." (Hucûrat 12)
Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem: "Gıybet, din kardeşinin hoşlanmayacağı bir şekilde anılmasıdır. Şayet söylediğin şey onda varsa bu gıybettir. Yok ise iftira etmiş olursunuz." buyrulmuştur.

Gıybette, başkalarını küçük görme, onları gözden düşürme gayesi vardır. Sürekli gıybet edenler kendi hatalarını görmezler. Bir kişinin hatalarını, o kişinin arkasından konuşarak gideremeyiz. Arkasından konuşmak yerine o hatalarını güzel bir ifadeyle ve güler yüzle, incitmeden ve onurunu kırmadan uyarmalı, doğrusunu göstermeliyiz.

İftira bir kimsenin işlemediği bir suçu ona yükleyip, onu kötülemek, kınamaktır. Dinimizde iftira ebediyen haram kılınmıştır. Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem, iftira etmeyi, Allah Azze ve Celle’ye ortak koşmak ve haksız yere adam öldürmekle eşdeğer tutup, müfteriyi “iftira edeni” Cenab-ı Allah’ın affetmeyeceğini söylemiştir. İftira ve kötüleme, insanların namûs ve haysiyetini hedef alır ise daha zararlı olur. Bunun sonucunda bir çok yuva yıkılıp, toplumun huzuru bozulur. Allah Azze ve Celle, "Erkek mü’minlerle kadın mü’minlere işlemedikleribir günahla eziyet edenler “iftira atanlar” esasen açık bir günah yüklenmişlerdir." (Ahzab 12) buyurmaktadır.