FANİ: 1. Yok olucu, geçici, devamlı olmayan. Allahü teala, Kur'an-ı kerimde mealen buyurdu ki: (Yer) üzerinde bulunan her canlı fanidir. (Rahman sûresi: 26) ahiret için lazım olan şeyleri, bu fani dünyada hazırlamak lazımdır. (Muhammed Hadimi) Fani olanı ver ki, baki (sonsuz, devamlı) olanı alasın. (Erzurumlu İbrahim Hakkı) alemlerin hadis olduğuna yani sonradan yaratıldığına inanan, fani olduklarına da inanır. Müslüman olmak için; maddelerin ve cisimlerin yani her varlığın, yoktan var edilmiş olduklarına ve tekrar fani olacaklarına inanmak lazımdır. (Seyyid Şerif Cürcani) Ey insanoğlu! Bu dünya fanidir. Malı mülkü elde kalmaz. Ne kadar malın olsa murad alamazsın. ahiretten gafil olma. Zira gidişin dönüşü yoktur. Allahü tealadan başka işlere tutulmaktan kurtul. Devamlı kalacak işlerle meşgûl ol! (Akbıyık Sultan) 2. Tasavvufta Allahü tealadan başkasını unutan, bunların sevgisinden kurtulan kimse. Dinin emirlerini en iyi şekilde yaparak süslenmek, ibadetleri yapmakta ve yasaklardan kaçmakta kolaylık hasıl olması; nefsin fani olmasına bağlıdır. Bu da ancak, Ehl-i sünnet alimlerini sevmek ve onların muhabbetini (sevgisini) kazanmakla olur. (İmam-ı Rabbani)
