ESAHH: En sahîh, en sıhhatli, en doğru olan. Bir mes'elenin hükmü hakkında müctehid alimlerin kavillerinden (sözlerinden, ictihadlarından) en doğru olanı. "Esahh" sözü, "sahîh, doğru" sözünden daha kuvvetlidir. Bir müctehidden bir iş hakkında iki kavil (söz) bildirilip, birisinde "o esahhdır", diğerinde ise "o sahîhdir" şeklinde söylenmiş ise, fetva (cevab) esahh kavle göre verilir. (İbn-i abidîn) İki ayrı imamdan (müctehid alimden) kaviller (ictihadlar, fetvalar) bildirilir ve sonunda da: "Bu ikinci birinciden esahhdır." denirse, esahh kavle göre fetva verilir. (Allame Kasım) İki ayrı imam (müctehid alim) ikisi de bir mes'elede "esahh" veya "sahîh" demişlerse ve ikisi de aynı tabakadan yani ilim bakımından aynı derecede iseler, müftî (fetva veren alim) istediği ile fetva verebilir. (İbn-i abidîn) Dişlerin arasında veya diş çukurunda bulunan şey, gusül abdestine zarar vermez diye fetva veren varsa da, bu şey katı olup, altına su geçmez ise, gusül abdesti caiz olmaz. Yani gusül abdesti olmaz. Esahh olan da budur. (İbn-i abidîn)
