ENE'L-HAK: Hallac-ı Mansûr tarafından "Ben yokum, Hak teala vardır." manasında söylendiği halde, görünüşte; "Ben Hak'kım" manasına alınan söz. Hallac-ı Mansûr'un "Ene'l-Hak" sözü ve buna benzerleri bu zatların içerisinde bulundukları makamda, kendi alemlerinde, Allahü tealadan başka hiçbir şey göremeyince söyledikleri sözlerdir. Allahü teala mahlûkları (yarattıkları) ile birleşik değildir. Onların aynı ve benzeri değildir. O, hiç bir bakımdan yarattıklarına benzemez. Hallac-ı Mansûr, "Ene'l-Hak" demekle; "Ben Hakk'ım, Hak teala ile birleştim" demek istemedi. Böyle diyen kafir olur. Onun sözünün manası; "Ben yokum, Hak teala vardır" demektir. (Ahmed Farûkî Serhendî) Hallac-ı Mansûr gibi, İslam dînine uyanların Enel'l-Hak gibi sözlerine hüsn-i zan edilir. Te'vîl edilir (iyiye yorumlanır). Hallac-ı Mansûr, imamdır (büyük bir alimdir). Fakat durumunu herkese söyledi. Zayıflara ağır yük yükledi. Halkın anlayamayacak ları Ene'l-Hak gibi şeyleri konuştu. (Muhammed Ma'sûm)
