En Sevgiliye Şiirler

Konusu 'Şiir köşesi' forumundadır ve Beyza tarafından 4 Kasım 2013 başlatılmıştır.

  1. Beyza

    Beyza Moderatör

    Ya Rasulallah

    Senin aşkın yanar bin bir gönülde,
    Ateştir Ya Rasulallah ateştir
    Alan senden ışık yıldızdır, aydır
    Güneştir Ya Rasulallah güneştir

    Yolun yoldur senin emrin emirdir
    Uhud, Hayber güneştir, ay Bedir’dir
    Bilirsin ümmetin artık ne birdir
    Ne üçtür Ya Rasulallah ne beştir

    Ne gün aşkınla gözler pür-elemdir
    Bizim için gün o gündür dem o demdir
    Buasi ümmetin Türk’tür, Acem’dir
    Arap’tır Ya Rasulallah Habeş’tir

    Bu aşk ancak senin aşkınla kaim
    Döner Ya Hak deyip câhil vealim
    Bu Abdullah arar maksudu dâim
    Eriştir Ya Rasulallah eriştir.

    Muhammed Mustafa


    Toplansın yürekler Allah aşkına,
    Gören zalim gözler dönsün şaşkına,
    Gönüller sel olup gitsin taşkına,
    Muhammed Mustafa sevdası ile

    Zikirler coş edip diller ağlasın
    Bülbülün aşkından güller ağlasın
    Aksın göz pınarı seller çağlasın
    Muhammed Mustafa sevdası ile

    Yükselsin alevler gönülde hardan
    Vazgeçilsin biraz dünyalık yardan
    İçilsin badeler manevi bardan
    Muhammed Mustafa sevdası ile

    Yücelsin göklere tekbirler yerden
    Koşalım menzile tan vakti erden
    Geçelim bedenden geçelim serden
    Muhammed Mustafa sevdası ile

    Dıştaki ten özün aynası olsun
    Kibir iflas edip benlik son bulsun
    Cümle gönüllere muhabbet dolsun
    Muhammed Mustafa sevdası ile

    Dervişçe dolanıp hırka giyerek
    Helalden kazanıp helal yiyerek
    Sol yanlar çırpınsın Allah diyerek
    Muhammed Mustafa sevdası ile
    Şemsettin Dervişoğlu.
    Yâ Rasûlallah

    Yâ Rasulallah, eğer Sen, gelmeseydinaleme,
    Güller açmaz, bülbül ötmez, mechûl esmâadem’e
    Varlığın mânâsı kalmaz, garkolurda mâteme!

    Ay desem nuruna, aydan daha parlaksın Sen.
    Su desem, cümle sulardan daha berraksın Sen.
    Şaşırıp inci desem, inci de Senden doğuyor.
    Sade bir katresi deryâ gibi ırmaksın Sen.

    Gül desem, ey yüce mahbûb, terinin damlası o
    Neye teşbih edeyim, mahzar-ı levlaksın Sen.
    Ey Rauf, anneler evlada dönüp bakmazken,
    Bir Rahimsin ki, bütün aleme kundaksın Sen.


    Peygamber

    O’dur “gaye insan, ufuk peygamber”
    O ki; ne hayal, ne rüya, ne de zan,
    Ondan bize en kutsi haber;
    Kur’an, sünnet, ölüm, mahşer ve mizan...

    O ki tüm çileye, derde hekimdir,
    O ki içimdeki aşka hakimdir,
    Beni ona aşık yapan da kimdir?
    Ve yüreğime o sevgiyi yazan.

    Onsuz boyun büktü baharda güller,
    Ötmüyor bahçemde artık, bülbüller,
    Hep gözyaşlarıyla soldu sümbüller,
    Hasret çiçeğime vurdu bir hazan.
    Mehmet Akif Uçar


    Peygamberin hayatı

    Peygamberim uludur
    Abdullahın oğludur
    Güzel adı Muhammed
    Yolu allah yoludur.

    Bastı 6 yaşına
    Kldı tek bir başına
    İnci gibi annesiz
    Üzüntüler boşuna

    Hak dinidir her yası
    Dedesiyle amcası
    Hemen kanat gerdiler
    Büyüdü gül goncası

    40 yaşına gelince
    Peygamberlik verildi
    Allah1dir denince
    Putlar yere serildi

    23 yıl didindi
    Taşı yastık edindi
    O bizlerin güneşi
    Rabbim son peygamber


    Şerefli Şafak

    Selam olsun sana, gelen nuruna...
    Gönüller şahlandı,şerefli şafak
    Sema yere inmiş,ve huzuruna
    Melekler dolaşır, şerefli şafak.

    Kisra yatağında, kül oldu yandı
    Ateş söndü o gün nurla boyandı
    Bir muştu dolaştı her şey ayandı
    Mekke şereflendi, şerefli şafak

    Mevcudat pürhazır, geldi o gece
    Gül koktu sineler, buldu o gece
    Gönüller şahlandı,ve hece hece
    Ruhlar yenilendi,şerefli şafak...
    Ömer Ekinci Micingirt