En Güzel Öğretmen Şiirleri

Konusu 'Şiir köşesi' forumundadır ve Eylül tarafından 15 Kasım 2013 başlatılmıştır.

  1. Eylül

    Eylül Moderatör

    Başöğretmen
    Atatürk benim,
    Başöğretmenim,
    Ne öğrendimse,
    Ondan öğrendim.

    Yenilikleri,
    Hep o düşünmüş,
    Milleti için,
    Ağlamış, gülmüş.

    Çocuk kalbimle,
    İlk onu sevdim,
    Atatürk benim,
    Başöğretmenimdir.

    Tarık ORHAN



    ______________

    Köy Öğretmeni

    Ben bir köy öğretmeniyim,
    Alnımda ışık,
    Gözlerimde nur…
    Alıp götürmeyin beni şehirlere,
    Götürmeyin ne olur.
    Bir köy öğretmeniyim,
    Katıksız duygular içinde yaşarım.
    Çıplak ayaklar basar yüreğime,
    Onları tutar, okşarım.
    Bir köy öğretmeniyim,
    Çaresizlik ekmeğim, keder gözyaşım,
    Umut ve sevgiyim çarpan kalplerde,
    Dağlardan daha çok yücedir başım.
    Ben bir köy öğretmeniyim,
    Evlerde motif, dillerde destan
    Gölgesi düşer ay-yıldızın üstümüze,
    Ve gönüllerde büyür vatan.

    _____________


    CAN ÖĞRETMENİM
    Pırıl pırıl meşalesin durmadan yanan,
    Canım öğretmenim, CAN ÖĞRETMENİM.
    Öyle bir abidesin ki hiç yıkılmayan,
    Canım öğretmenim, CAN ÖĞRETMENİM.

    Okumayı, yazmayı, doğru olmayı,
    Küçüğe sevgi, büyüğe saygı duymayı,
    Bir karış vatan toprağı için ölmeyi,
    Sen öğrettin bana, CAN ÖĞRETMENİM.

    Sevgiyle, bilgiyle yoğurdun bizi,
    Bu azimle aştık cahillik denizini,
    Barışın güvercini, doğruluk hazinesi,
    İnan ki sensin, CAN ÖĞRETMENİM.

    ATATÜRK çocuklarıyız, bizlere güven,
    ATATÜRK’ün yolu yolumuz diyen,
    Sönmeyecek bu meşale ebediyen,
    Seni seviyorum, CAN ÖĞRETMENİM …

    Hacı ÖZTÜRK

    ___________________

    ÖĞRETMENİM

    Bana neler öğretmiştin
    Unutmadım öğretmenim
    Ama gel gör yine adam
    Olamadım öğretmenim

    Ezberledim hep dersini
    Yaşattılar hep tersini
    Mutluluğun adresini
    Bulamadım öğretmenim

    İnsanlığın adı para
    Bu hayatın tadı para
    Ne gerek var kitaplara
    Anlamadım öğretmenim

    Hani doğru bükülmezdi
    Hani haklı ezilmezdi
    Hani dağlar yıkılmazdı
    Yıkıldım öğretmenim

    Defter başka, kalem başka
    Yaşadığım alem başka
    Şöyle güzel, gerçek aşka
    Düşemedim öğretmenim

    Saygı dedim anlayan yok
    Vefa dedim tanıyan yok
    Dostluğu da bir bilen yok
    Göremedim öğretmenim

    Her şey yerli yerinde mi
    Bütün sırlar derinde mi
    Suç bende mi, evrende mi
    Bilemedim öğretmenim

    Sakın gitmesin ağrına
    Bir hevesim yok yarına
    Utanacımdan mezarına
    Gelemedim öğretmenim
    Affet beni öğretmenim

    Ahmet Selcuk İLKAN

    ___________________

    ÖĞRETMENİM

    Öğretmenim,
    Canım benim!
    Seni ben pek
    Çok severim.

    Sen bir ana,
    Sen bir baba,
    Her şey oldun
    Artık bana

    Gözüm sende,
    Gönlüm sende.
    Okut, eğit
    Beni sen de

    Okut, öğret
    Ve nihayet
    Yurda yarar
    Bir insan et!

    Rakım ÇALAPALA

    _________________


    Sevgili Öğretmenim

    Geçen yıl bilmiyordum.
    Ne okuma ne yazma.
    Sönmez ışıklar tutan,
    Siz oldunuz yoluma.

    Bir yıl içinde bana,
    Çok bilgiler verdiniz.
    Anne sevgisi gibi
    içimdedir sevginiz.

    Vefa ÇAĞAN

    _______________

    Seninle Her Mevsim Bahar Öğretmenim

    Bir gün dersem ki, ben öğretmenim
    Kalemimin mürekkebi alın terindir.
    Vedalaşıp gidersem öğretmenim
    Unutmayı unuturum da, unutmadığım
    Kalbimdeki en güzel yerindir.

    Bir gün adımı soranda çocuklarım
    Kendimden önce senin adını söylerim
    Solmadan açabiliyorsa köpre tomurcuk,
    Uğrunda harcanır boncuk boncuk,
    Yine de bitmez öğretmenim var derim

    Güllerin güzelliğini göstermeden önce
    Gülşenin vurulduğu tebessümünü anlatırım
    Her zil çalışında önce sen gelirsin aklıma
    Senden incecik bir ışık gelir şiir şiir
    Ben susarım, yine sen konuşursun gönlünce.

    Bir gün dersem ki ben öğretmenim
    Sen güneş kadar uzakta bile olsan
    Her bakışımda gülümseyişini görürüm
    Işıksız açmazmış çiçek, gelmezmiş bahar
    İnan seninle her mevsim bahar öğretmenim.

    Yılmaz İMANLIK