El-Mukaddim Esması İle Hakka Münacat Yarattığın kürre-i arz, tükenecek dönedöne, Sen dilersen döndürürsün kullarını tek bir yöne, İstesen zelîl edersin, bırakırsın en geride; Murad etsen, izzetinle alırsın kulunu öne... Yârabbi... Sen bilirsin içimizden geçenleri, Bağışladığın zamanı bir su gibi içenleri... Bilirsin kullarının kalbinde nedir niyet, Bilirsin nasıl büyür kibirle enâniyet... Tartarsın terazinde cümle terazileri, Tutup sâlih kulunu geçirirsin ileri... Sevmezsin tembelliği, bilirsin çalışanı. Makbuldür sence emeğin ter ile karışanı... Emredersen çekilir, yerinde durur nehir, Dilersen her şeyi bir an eylersin tehir... Birinin düşünmekten beyni eline düşer, Birinin tıkınmaktan karnı dağ gibi şişer, Biri çam gölgesinde severken bir hayâli, Birinin çalışırken ensesinde boza pişer, Elbette zayi olmaz indinde miskal kadar hayr ile şer.. Gerek görürsen bitirirsin sultanın saltanatını, Dilersen takdir edersin sanatkârın sanatını, Verirsin bu dünyada ve ebedî âlemde Hakkettiği mükâfatını... Dilersen mükâfatları âhirete tehir edersin, Dilersen bu dünyada hayatı zehir edersin... İstersen takdir edersin kuluna sonsuz mücâzât. Dilersen bağışlayıp, edersin âzât... Kişiyi niyetince döndürürsün bir yöne, Dilediğini bırakırsın geride, Dilediğin kullarını hemen alırsın öne... Hikmetinden suâl etmek değil hâşâ haddim, Kerem senden Yâ İlâhî, sensin el-Mukaddim.
