El-Kadir Esması İle Hakka Münacat Padişahlar padişahı, ebed devlet sana mahsus, Akılların almadığı ulu hikmet sana mahsus, Fani nefse hükmetmeye muktedir değiliz Yarab; İktidar sensin İlahi, sonsuz kudret sana mahsus. Yarabbi Sensin padişah, Kibredip kudretine nice müsellah, Varıp helak oldular neûzubillah!.. Gücüne güvenen nice pehlivan, Hüsnüne kibreden nice nevcivan, Kibrin zirvesine tırmandıkları bir günde, Kahroldular o sonsuz kudretinin önünde... Nefs dizginini çözüp, gemler vurdular ata, Kanıp bir ömürlük boş saltanata, Nice hünkar, nice sultan kapatarak devrini, Yok olup gitti... Senindir İlahi erilmez kudret, Helak ettiklerin olmadı ibret, İbret alamadık fırtınalardan, Boşa akıp gitti gözyaşı ve kan, Yalnız sende ümid, hep sende güman, Rahmeyle, kahretme Yarabbi bizi, Gaflet mi bürüdü gözlerimizi?.. Bir kuşcağız gücümüze kibredip, Cehennem yakarız meşalemizde... Muktedir sensin İlahi, iktidar sendedir Yarab, Hani nerde hükmedenler? Şimdi hepsi birer serab... Nice azgın kavim, Kibrederek güçlerine; Mermerden bina oydular kayaların uçlarına... Kendilerinde vehmedip kudreti, Çektiler üstlerine o heybeti, o hiddeti; İçi boş birer kamış oldu bedenleri, Yakalayamadı mermer sütunlar uçup gidenleri. Güvenip de güçlerine, etmediler sana biad, Nerde Semûd kavmi, hani nerde ad?.. Sensin Ya İlahi, Kadir-i mutlak; Biliriz, sana baş eğmeyen kudret, Sonsuz kudretinle olacak helak!..
