HALÎM (El-Halîm): 1. Allahü tealanın Esma-i hüsnasından (güzel isimlerinden). Hep hilm sahibi olan; günah işleyenlerin, günah işlemelerini ve emirlerine muhalefetlerini, karşı geldiklerini gördüğü halde gazablanmaya ve onları cezalandırmaya gücü yettiği halde, acele e tmeyen. Allahü teala kullarına ceza vermekte acele etmez fakat ihmal de etmez. Kur'an-ı kerîmde mealen buyruldu ki: Bilin ki, Allahü teala mağfiret edicidir (bağışlayıcıdır), Halîm'dir. (Bekara sûresi: 235) Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem sıkıntılı zamanlarında; " Azîm, Halîm olan Allah'tan başka ilah yoktur. Büyük arşın Rabbi olan Allah'tan başka ilah yoktur." buyururlardı. (İmam-ı Müslim) El-Halîm ism-i şerîfini okuyan denizde ise boğulmaktan, bir vasıtada ise helak olmaktan kurtulur. (Yûsuf Nebhanî) 2. Yumuşak, sertlik göstermeyen, kızmayan kimse. Allahü teala Kur'an-ı kerîmde mealen buyurdu ki: İbrahim (aleyhisselam) Allahü tealadan çok korktuğu için çok ah ederdi. Halîm idi. ( Tevbe sûresi: 114) Allahü teala halîm, iffetli kimseyi sever; çirkin şeyler konuşan, ısrarla halktan bir şey isteyen kimseye gazab eder. (Hadîs-i şerîf-Taberanî) Halîm kimse, gadaba sebeb olan şeyler karşısında kızmaz, heyecana gelmez. Korkak olan, kendine zarar verir. Gadablı kimse ise, hem kendine, hem başkalarına zarar verir. (Hadimî)
