El-Hakem Esması İle Hakka Münacat El-Hakem'sin ya İlahi, hükmü hep sürecek sensin, Hükümdarlara hakemsin, hesabı dürecek sensin Yok hükmüne mani olan, hükmedensin hükmedene; alem yed-i kudretinde, son hükmü verecek sensin Yarabbi!.. Hükmünü bozmak kimin haddine? Kul erişse bile verdiğin kudretin serhaddine, Cirmince yer yakar, hükmünce hükmeder; Bırakır fani bedeni, toprak olup gider... Zalimin yaptığı zulüm, Hükümdarın hükmettiği beldeler, Gider ilahi hükmünle ellerinden birer birer... Nerde varsa karanlık Elbet gün üstündedir, Senin İlahi hükmün, her hükmün üstündedir... Anında icra edilir senin verdiğin hüküm, Seni düşündükçe Yarab, ağırlaşır yüküm. Çekemez olur ruhum bedenimin sıkletini, Çimdikler binbir çekirge aklımın tuzsuz etini... Döner kafamın içinde beynimi içen sarhoşluk, Erir damla damla akar elimle sıktığım boşluk... Gözüme batan dikeni çıkarmayı akledemem. Ruhum gider bir vahaya, bedenimi nakledemem... Gözümden kum olup akar kulağımla duyduğum ses, Isıtırım binbir kışı avucumda nefes nefes... Kaldırıp atarım aklı, hayran olduğum sırçaya, Dağılır sırça gönlümde yıldızlar kadar parçaya. Bir parmak daldırırım nefsimin bal peteğine, Ve silerim parmağımı hayalimin eteğine... Bir incecik yol ki Yarab, Durur döner, döner durur. Düşüncemin aynasına Aklımın son aksi vurur... Hakem olan sensin, hükmeyleyen sensin, Nice hükmettiğine hükmeylemez aklım. Kim neye hükmederse aklınca hükmeder, Son hükmü verecek sensin... Hakem olan sensin, herşeye hakimsin, Hakkın hükmüne isyan mı? Ey rezil nefs, kimsin?..
