EHL-İ VUKÛF: Bir mes'ele hakkında ihtisas ve bilgi sahibi olan, bilirkişi. Bir san'at sahibine bir şey tarif ederek iş yaptırmak olan istisna (ısmarlama) sözleşmesi yapılırken, fiyatın tayin (belli) edilmesi şart değildir. Tayin edilmiş ise, san'at sahibinin sonradan fazla para istemesi caiz ise de, müşteri bunu kabûl etmed iği takdirde, ehl-i vukûfun tesbit edeceği piyasa değerinde anlaşmaları lazım olur. (İbn-i Nüceym) Vasi velî, yetimin malını başka birine kiraya verdikten sonra bir kimse çıkıp, bu kira sözleşmesinin gaben-i fahiş (çok aldanma) ile vukû bulduğunu iddia etse, bu gibi sırf iddia ile kiralamanın sahîh olmadığına (geçersizliğine) hükmedilemez. Ancak e hl-i vukûfa başvurulur. Ehl-i vukûf, gaben-i fahiş olduğunu söylerse, hakim sözleşmeyi fesheder. (Ali Haydar Efendi)
