İslam Efendimizin Hz. Ebubekir'e Olan Sevgisi

Efendimizin Hz. Ebubekir'e Olan Sevgisi
Efendimiz'in Hz. Ebubekir'e (r.a.) olan sevgisini anlatmak, en az Hz. Ebubekirîn, Efendimiz'e olan sevgisini anlatmak kadar zordur. Çünkü gerçekten Efendimiz bu sadık dostunu çok sevmiş, ona karşı yüreğinde hep çok farklı duygular taşımıştır. Efendimiz (s.a.v.) 13 yıl Mekke'nin en zorlu yollarını hep onunla beraber yürümüş, hicrette ise onu kendisine yoldaş edinmişti. Efendimiz'in (s.a.v.) dünyasında Hz. Ebubekir'in (r.a.) nasıl bir yeri olduğunu ve onu nasıl sevdiğini Ebu Hureyre'nin rivayet ettiğivşu hadisten daha iyi anlıyoruz. Efendimiz buyurdular ki:"Bize kim iyilik yapmışsa Ebu Bekir dışında mutlaka biz onunkarşılığını vermişizdir. Onun bize çok iyiliği dokunmuştur. Onun mükafatını kıyamet gününde Allah verecektir. Çünkü Ebu Bekir'in malının bana verdiği fayda kadar hiç kimsenin malı bana fayda vermemiştir. Eğer insanlar arasında kendime bir dost edinseydim mutlaka Ebu Bekir'i edinirdim. Zira o, Allah'ın dostudur."

Efendimiz'in sadece bu beyanı bile, O'nun Hz. Ebu Bekir'i (r.a.) nasıl bir sevgi ile sevdiğini anlamamız açısından yeterlidir. Ancak, Efendimiz (s.a.v.) ayrıca onlarca hadisi ile ona duyduğu sevgiyi dile getirmiştir.

Birgün Hz. Ömer (r.a.)ile Hz. Ebu Bekir (r.a.)arasında bir mesele hakkında tartışma olur. Olay Efendimizê intikal edince, Efendimiz (s.a.v.) bu duruma üzülür ve anında Hz. Ebu Bekir'in faziletlerini saymaya başlar:" Allah beni sizlere peygamber olarak gönderince, hepiniz beni yalanlarken bir Ebu Bekir beni tasdik ederek canı ve malıyla bana yardımcı oldu." Bu sözlerden sonra Efendimizin söylediği şu oldu:
فهل إنتم تركن لي صاحبي" Fehel Entüm tarikun li sahibi/ Şimdi siz arkadaşımı bana bırakmayacak mısınız?"
Sadece bu son cümle bile, Efendimiz'in Hz. Ebu Bekir'i (r.a.) nasıl bir sevgi ile sevdiğini bizlere gösteren en önemli rivayetlerden biridir.