EBRAR: 1) İyi kimseler. Îmanlarında sadık (doğru), Allahü tealanın yasak kıldığı şeylerden sakınıp, emirlerine uyan, bozuk inanışlardan, kötü ahlaktan ve çirkin işlerden uzak duranlar. Teklik şekli berr'dir. Kur'an-ı kerîmde mealen buyruldu ki: Muhakkak ki ebrar, nîmetleri devamlı olan Naîm Cenneti'ndedirler. (Mutaffifîn sûresi: 22) Allahü teala ebrara, anne ve babalarına ve çocuklarına iyilik yapmaları sebebiyle bu ismi verdi. (Hadîs-i şerîf-İbn-i Asakir) 2) Nefislerinin sevgisinden kurtulmamış olup, nefislerini azabdan korumak ve nîmetlere kavuşturmak için ibadet eden; tasavvufta sona varmamış. Ebrar bana kavuşmayı çok istiyor. Ben de onları çok istiyorum. (Hadîs-i kudsî-Deylemî, İhya) Ebrar, Allahü tealaya nîmetlerine kavuşmak için ve azabından korktukları için ibadet ederler. Bu iki dilekleri ise nefislerinin arzularıdır. Çünkü bunlar, Allahü tealanın zatını sevmek seadetine kavuşmamışlardır. (İmam-ı Rabbanî)
