Duada ellerin durumu nasıl olmalıdır? Duadan sonra elleri yüze sürmenin dayanağı var mıdır? Dua esnasında avuçlar yukarıya gelecek biçim de elleri açık tutmak, istek ve niyazın manasına uygun bir haldir. Ellerin yukarıya, göğe doğru kaldırılması Allah’ın gökte, belli bir mekanda oluşundan değil, göklerin yücelik ve azameti temsil etmesi nedeniyledir. Hz- Muhammed Aleyhi salatu vesselam dua ederken bazen koltuklarının beyazlığı görünecek kadar ellerini kaldırırdı. [Buhari, Deavat, 23] Peygamberimiz Aleyhi salatu vesselam buyuruyor ki; “Cenab-ı Hakk’a avuçlarınızı yukarıya getirerek dua edin, ellerinizin tersini değil. Dua bitiği zaman da ellerinizi yüzünüze sürün.” [Ebu Davûd, Salat, 358] Yalnızca, Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem’in, bela ve musibetler esnasında dua ederken avuçları yere bakacak şekilde dua ettiği de rivayet edilmiştîr. [Ahmed b. Hanbel, Müsned, XXI, 170; Azimabadi, Avnü’l-Ma’bud, IV, 251] Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem ellerini kaldırmadan da dua ettiği rivayet edilmiştir. [Ahmed b. Hanbel, Müsned, XX, 231] Duâesnasında normal olarak omuz hizasına kadar kaldırılan ellerin [Buhâri, Deavat, 50] arası normal aralıkta tutulur. “Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem dua esnasında ellerini bir araya getirdi.” “Ellerini bir hizada tuttu; biri aşağıda,diğeri yukarıda değildî.” Biçiminde yorumlanmıştır. [Tahtâvi, Haşîye ala Meraki’l-Felah, Beyrut 1997, I, 214] Namazların ardından ya da başka zamanlarda dua ederken elleri yüze sürmek, duada el kaldırıldığında sünnettir (Ebu Davud, Salat, 358; Edeb 107). El kaldırmadan dua edildiği vakit, ellerin yüze sürülmesi gerekmez. [Tahtavi, Haşiye ala Meraki’l-Felah, I, 318]