Duanın önemi Dua, Allahü tealaya yalvararak muradını istemektir. Allahü teala, dua eden Müslümanı çok sever. Dua etmeyene gadap eder. Dua mü'minin silahıdır. Dînin temel direklerinden biridir. Yerleri, gökleri aydınlatan nûrdur. Dua, gelmiş olan dertleri, belaları giderir. Gelmemiş olanların da gelmelerine mani olur. Allahü teala, “Bana halis kalb ile dua ediniz! Böyle duaları kabûl ederim” buyurdu. Bunun için, dua etmek, namaz, oruc gibi ibadettir. Allahü teala, “Bana ibadet yapmak istemiyenleri, zelîl ve hakîr yapar, Cehenneme atarım” buyurdu. Allahü teala, herşeyi sebep ile yaratmakta, ni'metlerini sebeplerin arkasından göndermektedir. Zararları, dertleri def' için ve faydalı şeyleri vermek için de, dua etmeği sebep yapmıştır. Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki: “Dua, ibadetin aslı ve özüdür. Allah katında duadan makbûl birşey yoktur. Dua yetmiş türlü kazayı önler. Ömrün bereketini artırır.” “Kaza, ancak ve yalnız dua ile durdurulur.” “Dua, ibadetin aslı ve özüdür. Allah katında duadan makbul birşey yoktur. Dua 70 türlü kazayı önler. Ömrün bereketini artırır.” “Allahü tealanın katında duadan daha makbûl ve kıymetli birşey yoktur.” İmam-ı Rabbanî hazretleri, “Dua, kazayı, belayı defeder” buyurudu. Duanın yapılması mukadderata bağlıdır. Takdirde dua varsa elbette yapılır. Duanın belayı önlemesi kaza ve kaderdendir. Nitekim Peygamberimiz, “Kader, tedbir ile, sakınmakla değişmez. Fakat kabûl olan dua, o bela gelirken korur.” buyurmuştur. Peygamber efendimiz, “Allahü tealaya günah işlemiyen dil ile dua edin!” buyurunca, böyle bir dilin nasıl bulanacağı soruldu. Bunun üzerine “Birbirinize dua edin! Çünkü ne sen onun, ne de o senin dilinle günah işlemiştir” buyurdu. Yine buyurdu ki: “Duanın kabul olması için iki şey gerekir. Duayı ihlas ile yapmalıdır. Yediği ve giydiği helaldan olmalıdır. Müminin odasında, haramdan bir iplik varsa, bu odada yaptığı dua kabul olmaz”
