Diğer Müminlere Yapılan Dua Buna "şefaat duası" da denir. İnsanlar değişik durumlarda birbirlerinin yardımına ihtiyaç duyarlar. İhtiyaçlar kişileri birbirine yaklaştırır ve bağlar. Yardımlaşma duygusu içerisinde bir başkasının maddî, manevî veya psikolojik faydalar elde etmesi için yapılan dualar vardır. Ayrıca Hz. Peygamber'e ve bazı velilere duyulan aşk ve sevgiyi dile getirme maksadıyla yapılan dualar vardır. Bu, peygamberi vesile kılarak Allah'a yakınlaşma niyetini ifade eder. Şefaat, günahkâr birisi için ricacı, istirhama, yalvarıcı ve aracı olmak demektir. İslâmî ilimler literatüründe şefaat Peygamber Efendimiz'in ve diğer büyük zatların âhiret gününde bir kısım günahkâr mü'minlerın affedilmeleri ve itaatli müminlerin de yüksek mertebelere ermeleri için Allah Teâlâ'dan niyaz ve istirhamda bulunmalarıdır. Şefaat aslında Allah'a mahsus bir haktır. (Zümer: 44) Diğer insanların şefaatçi olmaları ancak O'nun izni iledir. (Yûnus: 3) Kâfirler şefaatten mahrum kalacaklardır (En'âm: 70); bir rahmet kapısı olan şefaatten istifade edemeyeceklerdir. Âhirette bütün insanlara ait muhakeme ve muhasebenin bir an önce yapılması için en büyük şefaatte bulunacak olan Peygamber Efendimiz'dir. Yani şefaat kapısını o açacaktır. Onun bu şefaatine "Şefâ'at-i 'Uzmâ (Büyük Şefaat)" denir.
