CÜRM: Suç, günah, kabahat. (Bkz. Mücrim) İnsanlar arasında benden üstün olanlara hürmet eder, haklarına riayet ederim. Benden aşağı olanların sözlerine aldırış etmez, onlardan sakınırım. Emsallerimin kusurlarını bağışlar, olgunluk ve anlayış gösteririm. Çünkü yumuşaklık fazîlettir, üstünlük tür. Cürm sahibi olanların ise cürmleri aleyhimde çoğalsa bile, onlara katlanmayı, aldırış etmemeyi kendime bir vazîfe bilirim. (Muhammed el-Verrak) Rahmetin mücrimedir, kusûrum pek çok benim Edemem cürmüm inkar, halim malûmun senin Yüz karası ile geldim sürüyerek zincirim Rahmetini umarım yoksa da istidadım Sana güçlük mü var? Ey keremi bol Allahım! (M.Sıddık Gümüş)
