Cemaatle namaz kılmak niçin daha sevaptır?

Konusu 'Namaz kılmak' forumundadır ve Lasey tarafından 2 Şubat 2018 başlatılmıştır.

  1. Lasey

    Lasey Admin

    Cemaatle namaz kılmanın önemi nedir?

    İslam dini birlik ve beraberliğe büyük önem vermiştir. Günde beş vakit namazın bir arada eda edilmesi (Bakara, 2/43), haftada bir cuma namazının ve senede iki kez olan bayram namazlarının topluca kılınması, müminlerin birbirleri haberdar olmalarına, görüşüp halleşmelerine, birbirleriyle yardımlaşmalarına vesile olmak gibi bir işlev üstlenmektedir. Bu bakımdan cemaatle namaz, istenen bir ruh ruhu hem bir göstergesi, hem de o birlik ruhunu sağlamlaştırıcı ve devam ettirici bir rol üstlenmektedir.



    Hz. Peygamber, farz kılınışından itibaren beş vakit namaz sürekli kendisi cemaate imam olarak kıldırmış, Müslümanları da namazları cemaatle kılmaya teşvik etmiştir (Ebu Davud, Salat, 49).
    Cemaatin önemini gösteren çok sayıda hadis bulunmaktadır. Bunlardan birinde Hz. Peygamber: "Üç kişi bir köyde veya kırda bulunur ve namazlarını cemaatle kılmazlarsa, şeytan onlara hakim olur. Öyleyse cemaatten ayrılma. Ancak kurt ancak sürüden ayrılan koyun yer "buyurmaktadır (Ebu Davud, Salat, 47). Bir diğer hadiste ise "Canım kudret elinde olan Allah'a yemin ederim ki, ateş yakılması için odun toplanmasını emretmeyi, sonra da namaz için ezan okunmayı, daha da bir kimseye emredip imam olmasını, sonra da cemaatle namaza gelmeyenlere gidip evlerini yakmayı düşündüm" ( Buhari, Ezan, 29, 34; Müslim, Mescid, 251-254) diyerek cemaati terk etmeke ciddi bir uyarıda bulunmuştur. Ayrıca Buhari, Ezan, 30; Müslim, Mesacid, 249) belirtilmişti (Buhari, Ezan, 30; Müslim, Mescid, 249).



    Cemaatle namaz kılmanın önemini belirten bu ve benzeri hadislerden ve ilgili ayetlerden hareketle Hanbeliler namazın cemaatle kılınmasının, erkekler için farz-ı ayın, Şafiiler ise farz-ı kifaye olduğunu söylemişlerdir. Hanefi ve Malikiler'e göre, cuma namazı, dışındaki farz namazları cemaatle kılmak, insanlığın müekked sünnettir (Manınani, el-Hidaye, ben, 55; Kasani, Bedaiu's-Sanai ', I, 384, el-Ceziri, Kitabu' l-fıkh ale'l-mezahibi'l-erbaa, ben, 230).