Boşama, yetkili kimse ya da kurumun kesin kararı ayrıca bu kararın yoruma açık olmayacak açık sözler ile îfadesi ile olur. Türkçede geniş vakit için kullanılan (Boşarım) sözü bu nitelîkte olmayıp boşama vadidir. Dolayısıyla bu söz ile boşama meydana gelmez. Boşama, kişin eşine söylediği “Boşsun”, “Boş ol”, “Boşadım” ya da “Karım boştur” gibi boşama iradesini ortaya koyan “şimdiki ya da geçmiş zamanlı” ifadelerle veya mahkemenin kararı ile gerçekleşir. [Merğînani, el-Hîdaye, I, 230; İbn Kûdame, el-Mûğni, VII, 303].
